ਢਾਬਾ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬਾ ਭਾਰਤੀ ਉਪ ਮਹਾਂਦੀਪ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਦਾ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਹੈ। ਉਹ ਰਾਜਮਾਰਗਾਂ 'ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ, ਆਮ ਤੌਰ' ਤੇ ਸਥਾਨਕ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਟਰੱਕ ਸਟਾਪਾਂ ਦਾ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ।[1] ਇਹ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਪੈਟਰੋਲ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ 24 ਘੰਟੇ ਖੁੱਲੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।ਕਿਉਂਕਿ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਭਾਰਤੀ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰ ਪੰਜਾਬੀ ਮੂਲ ਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀ ਖਾਣਾ ਅਤੇ ਸੰਗੀਤ ਪੂਰੇ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹਨ, ਢਾਬਾ ਸ਼ਬਦ ਕਿਸੇ ਅਜਿਹੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਦੀ ਨੁਮਾਇੰਦਗੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਇਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਟਰੱਕ ਦੁਆਰਾ ਤਰਜੀਹੀ ਭਾਰ ਵਾਲੇ ਮਸਾਲੇ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਤਲੇ ਹੋਏ ਪੰਜਾਬੀ ਖਾਣੇੇ ਨੂੰ ਤਰਜੀਹ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਉੱਤਰੀ ਭਾਰਤ ਵਿਚ, ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦੇ ਨੇੜੇ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬਾ.
ਪ੍ਰਿਆਗਰਾਜ, ਭਾਰਤ ਦੇ ਨੇੜੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਮਾਰਗ 76 'ਤੇ ਇੱਕ ਢਾਬਾ .
ਪੰਜਾਬ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਢਾਬੇ ਤੇ ਭੋਜਨ.
ਢਾਬਾ ਮਧਾਪੁਰ ਹਾਇਟੇਕ ਸਿਟੀ, ਹੈਦਰਾਬਾਦ, ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ .

ਢਾਬਾ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਖਾਣਾ ਖਾਣਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜ ਮਾਰਗਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ। ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰਫ ਟਰੱਕ ਡਰਾਈਵਰਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਢਾਬੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਜਾਂ ਸੜਕ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਖਾਣਾ, ਖਾਣਾ ਦਾ ਇੱਕ ਰੁਝਾਨ ਸੀ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬਾ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ ਹੈ।[2]

ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਸੋਧੋ

ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਲੋਕ- ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਵਿੱਚ ਡੱਬਾ, ਐਮ., ਡੱਬਾ, ਦੁਪਹਿਰ ਦੇ ਖਾਣੇ ਦੇ ਡੱਬੇ, ਟਿਫਿਨ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਮੂਲ ਸੋਧੋ

ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ " ਪੰਜਾਬੀ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਥੇ ਢਾਬਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।" ਪਹਿਲਾ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬਾ ਸ਼ਾਇਦ ਭਾਰਤ ਦੇ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਰਾਜਮਾਰਗਾਂ (ਰਾਸ਼ਟਰੀ, ਰਾਜ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀਆਂ ਸੜਕਾਂ) ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਤੋਂ ਤੁਰੰਤ ਬਾਅਦ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਾਲਾਂਕਿ ਪਹਿਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਢਾਬੇ ਬਾਰੇ ਕੋਈ ਰਿਕਾਰਡ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਇਹ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਜਿਹੇ ਰੈਸਟੋਰੈਂਟ ਪਹਿਲਾਂ ਗ੍ਰਾਂਡ ਟਰੰਕ ਰੋਡ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਪ੍ਰਫੁੱਲਤ ਹੋਏ ਸਨ ਜੋ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੇਸ਼ਾਵਰ ਤੋਂ (ਹੁਣ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿਚ) ਅੰਮ੍ਰਿਤਸਰ ਅਤੇ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਕਲਕੱਤੇ ਤਕ ਹੁੰਦੇ ਸਨ

ਵਿਸ਼ਵ ਭਰ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਪੰਜਾਬੀ ਪਰਵਾਸੀ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਨੈਟਵਰਕ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੇ ਦੂਰ-ਦੁਰਾਡੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਢਾਬੇ ਖੋਲ੍ਹ ਦਿੱਤੇ ਹਨ (ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਟਰਾਂਸ-ਕਨੇਡਾ ਹਾਈਵੇ ਨੈੱਟਵਰਕ ਦੇ ਸਰਵਿਸ ਸਟੇਸ਼ਨਾਂ ਤੇ)।

ਢਾਬਿਆਂ ਤੇ ਖਾਣ ਵੇਲੇ (ਚਾਰਪਾਈ) ਬੈਠਣ ਲਈ ਲੱਕੜ ਦੀਆਂ ਬਣੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਮੰਜੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਬਰਤਨ ਰੱਖਣ ਲਈ ਬਿਸਤਰੇ ਦੀ ਚੌੜਾਈ ਦੇ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਲੱਕੜ ਦਾ ਤਖਤਾ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਭੋਜਨ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਸਤਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ 'ਘਰੇਲੂ ਬਣਿਆ' ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।

ਪਕਵਾਨ ਸੋਧੋ

ਢਾਬਿਆਂ ਵਿੱਚ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਪੰਜਾਬੀ ਭੋਜਨ ਤੰਦਰੁਸਤ ਅਤੇ ਗੰਧਕ ਸੁਆਦ ਨਾਲ ਭਰਪੂਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਭੋਜਨ ਵੱਡੇ ਪਿੱਤਲ ਜਾਂ ਸਟੀਲ ਥਾਲੀ (ਪਲੇਟਾਂ) ਅਤੇ ਪੀਣ ਵਾਲੇ ਪਦਾਰਥ - ਪਾਣੀ, ਲੱਸੀ, ਦੁੱਧ (ਕਈ ਕਿਸਮਾਂ ਦਾ), ਜਾਂ ਚਾਹ, ਅਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸ਼ੋਰਬਾਸ (ਸੂਪ) - ਤੇ ਪਰੋਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. Balasubramaniam, Chitra (February 2, 2013). "Food Safari: In search of Murthal ke paranthe". The Hindu. Retrieved June 26, 2015. {{cite web}}: Invalid |ref=harv (help)
  2. vaishali tripathi (4 October 2013). Dhabe Ka Khana: Delight of Punjabi Dhaba [vegetarian]. Partridge Publishing India. ISBN 978-1-4828-1176-6.