ਮਹਿਨਾਜ਼ ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ

ਮਹਿਨਾਜ਼ ਅਫ਼ਖ਼ਮੀ (ਫ਼ਾਰਸੀਃ ماہناز افخمی) (ਜਨਮ 14 ਜਨਵਰੀ 1941) ਇੱਕ ਈਰਾਨੀ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰ ਕਾਰਕੁਨ ਹੈ ਜਿਸਨੇ 1976 ਤੋਂ 1978 ਤੱਕ ਇਰਾਨ ਦੀ ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਨਿਭਾਈ। ਉਹ ਮਹਿਲਾ ਸਿੱਖਿਆ ਭਾਈਵਾਲੀ ਦੀ ਸੰਸਥਾਪਕ ਅਤੇ ਪ੍ਰਧਾਨ ਹੈ (ਡਬਲਯੂਐਲਪੀ) ਫਾਉਂਡੇਸ਼ਨ ਫਾਰ ਈਰਾਨੀ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਦੀ ਕਾਰਜਕਾਰੀ ਨਿਰਦੇਸ਼ਕ ਅਤੇ ਇਰਾਨ ਦੀ ਪੂਰਵ-ਕ੍ਰਾਂਤੀ ਸਰਕਾਰ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਸਾਬਕਾ ਮੰਤਰੀ ਹੈ।[1][2] ਉਹ 1979 ਤੋਂ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ।

ਮਹਿਨਾਜ਼ ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ

ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ 1970 ਦੇ ਦਹਾਕੇ ਤੋਂ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰ ਦੀ ਵਕਾਲਤ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ।[3] ਉਸ ਨੇ ਕਈ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਗੈਰ-ਸਰਕਾਰੀ ਸੰਗਠਨਾਂ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਅਤੇ ਅਗਵਾਈ ਕੀਤੀ ਹੈ ਜੋ ਈਰਾਨ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ 'ਤੇ ਕੇਂਦ੍ਰਿਤ ਹਨ।[4] ਉਸ ਨੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਮਹਿਲਾ ਅੰਦੋਲਨ, ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰ, ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ, ਔਰਤਾਂ ਅਤੇ ਤਕਨਾਲੋਜੀ, ਮੁਸਲਿਮ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜਾਂ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾਵਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਅਤੇ ਸਿਵਲ ਸੁਸਾਇਟੀ-ਨਿਰਮਾਣ ਅਤੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀਕਰਨ ਵਿੱਚ ਮਹਿਲਾ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਬਾਰੇ ਭਾਸ਼ਣ ਦਿੱਤੇ ਅਤੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਦਾ ਕਈ ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤਰਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪੱਧਰ 'ਤੇ ਵੰਡਿਆ ਗਿਆ ਹੈ।[5][6]

ਐਕਟਿਵਵਾਦ ਸੋਧੋ

ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਭਾਗੀਦਾਰੀ ਸੋਧੋ

17 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ, ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ ਇੱਕ ਟਰੇਡ ਯੂਨੀਅਨ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਕਰਮਚਾਰੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਜਦੋਂ ਇੱਕ ਮਾਲਕ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਸਥਾਈ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੌਕਰੀ ਤੋਂ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਫਿਰ ਉਸ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀਆਂ ਕਮਾਈਆਂ ਦੀਆਂ ਛੁੱਟੀਆਂ ਦਾ ਭੁਗਤਾਨ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਚਣ ਲਈ ਮੁਡ਼ ਨਿਯੁਕਤ ਕੀਤਾ।[7] ਉਹ ਇਸ ਘਟਨਾ ਦਾ ਸਿਹਰਾ ਉਸ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਦਿਵਾ ਕੇ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੰਗਠਨ ਸਮਾਜਿਕ ਤਬਦੀਲੀ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ।

1976 ਵਿੱਚ, ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ ਨੂੰ ਈਰਾਨੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕੈਬਨਿਟ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਮਹਿਲਾ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਮੰਤਰੀ ਬਣੀ।[2] ਇਹ ਅਹੁਦਾ ਪਹਿਲਾਂ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਅਹੁਦੇ 'ਤੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲਾ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਹੋਰ ਵਿਅਕਤੀ ਫਰਾਂਸ ਵਿੱਚ ਫਰਾਂਕੋਇਸ ਗਿਰੌਦ ਸੀ।

ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ ਨੇ 2001 ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਰਿਵਾਰਾਂ, ਭਾਈਚਾਰਿਆਂ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਵਿੱਚ ਆਗੂ ਬਣਨ ਲਈ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਨ ਲਈ ਲੀਡਿੰਗ ਟੂ ਚੁਆਇਸਿਸਃ ਏ ਲੀਡਰਸ਼ਿਪ ਟ੍ਰੇਨਿੰਗ ਹੈਂਡਬੁੱਕ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ।[8] ਇਸ ਦਾ 20 ਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। 2010 ਵਿੱਚ, ਉਸ ਨੇ ਲੀਡਿੰਗ ਟੂ ਐਕਸ਼ਨਃ ਏ ਪੋਲੀਟੀਕਲ ਪਾਰਟੀਸਿਪੇਸ਼ਨ ਹੈਂਡਬੁੱਕ ਫਾਰ ਵੂਮੈਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤੀ।[9] ਮੈਨੂਅਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਵਿੱਚ ਸਿਖਲਾਈ ਲਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜੋ ਹਜ਼ਾਰਾਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਈ ਹੈ।

ਅਫ਼ਖ਼ਮੀ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਫਰਾਹ ਅਬਰਾਹਮੀ ਨੂੰ 2005 ਵਿੱਚ ਪੀ. ਬੀ. ਐਸ. ਦੀ ਲਡ਼ੀ ਡੈਸਟੀਨੇਸ਼ਨ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਅਫ਼ਖ਼ਮੀ ਮਹਿਲਾ ਮਾਮਲਿਆਂ ਦੀ ਮੰਤਰੀ ਬਣੀ, ਉਸ ਦੀ ਭੈਣ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਰਜ਼ਾ ਪਹਿਲਵੀ ਨੂੰ ਉਖਾਡ਼ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਆਗੂ ਸੀ।[10]

ਉਹ ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਹਿਊਮਨ ਰਾਈਟਸ ਵਾਚ ਦੀ ਮਹਿਲਾ ਅਧਿਕਾਰ ਡਿਵੀਜ਼ਨ ਦੀ ਸਲਾਹਕਾਰ ਕਮੇਟੀ, ਇਰਾਨੀ ਸਟੱਡੀਜ਼ ਲਈ ਫਾਊਂਡੇਸ਼ਨ ਦੇ ਬੋਰਡ, ਅਤੇ ਸਮਿਥਸੋਨੀਅਨ ਦੀ ਫ੍ਰੀਰ ਗੈਲਰੀ ਆਫ਼ ਆਰਟ ਅਤੇ ਆਰਥਰ ਐਮ. ਸੈਕਲਰ ਗੈਲਰੀ ਲਈ ਟਰੱਸਟੀ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਦੀ ਹੈ।[11][1]

ਈਰਾਨੀ ਔਰਤਾਂ ਦਾ ਅੰਦੋਲਨ ਸੋਧੋ

ਇਨਕਲਾਬ ਤੋਂ ਠੀਕ ਪਹਿਲਾਂ ਈਰਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਈਆਂ ਤਬਦੀਲੀਆਂ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ ਨੇ ਕਿਹਾਃ "ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਾਡੀ ਮੁੱਖ ਗਲਤੀ ਇਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਹੋਰ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀਆਂ ਜੋ ਸਾਨੂੰ ਕਰਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਸਨ। ਸਾਡੀ ਮੁੱਢਲੀ ਗਲਤੀ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅਜਿਹੀਆਂ ਸਥਿਤੀਆਂ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀਆਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਆਧੁਨਿਕਤਾ, ਤਰੱਕੀ, ਬਰਾਬਰੀ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖੀ ਅਧਿਕਾਰਾਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਵਿਰੋਧਾਭਾਸ ਵਧ ਗਏ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਕੰਮ ਪ੍ਰਤੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਨੇ ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਇਦ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਬਾਅ ਪਾਇਆ।" ਉਸਨੇ ਈਰਾਨੀ ਕਾਰਕੁਨ ਨੌਸ਼ਿਨ ਅਹਿਮਦੀ ਖੋਰਾਸਾਨੀ ਦੁਆਰਾ ਲਿਖੀ ਇੱਕ ਕਿਤਾਬ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕਰਕੇ ਔਰਤਾਂ ਵਿਰੁੱਧ ਪੱਖਪਾਤੀ ਕਾਨੂੰਨਾਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਲਈ ਈਰਾਨੀ ਵਨ ਮਿਲੀਅਨ ਦਸਤਖਤ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਜਨਤਕ ਤੌਰ ਉੱਤੇ ਸਮਰਥਨ ਕੀਤਾ ਹੈ।[12][13] ਉਹ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਅੰਦੋਲਨ ਇੱਕ ਸਦੀ-ਲੰਬੇ ਉਦੇਸ਼ ਦੇ ਅੰਦਰ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਪਡ਼ਾਅ ਹੈ।[1][12]

ਅਫ਼ਖ਼ਮੀ ਦਾ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਇਰਾਨ ਵਿੱਚ ਔਰਤਾਂ ਦੇ ਅੰਦੋਲਨ ਵਿੱਚ ਕੰਮ, ਪਰੰਪਰਾ ਨੂੰ ਤੋਡ਼ਨਾ, ਅਤੇ ਜਲਾਵਤਨੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ 2012 ਦੇ ਵਾਇਸ ਆਫ਼ ਅਮਰੀਕਾ ਫ਼ਾਰਸੀ ਬਾਇਓਪਿਕ Archived 2015-04-15 at the Wayback Machine. ਦੇ ਵਿਸ਼ੇ ਹਨ।

ਜੀਵਨੀ ਸੋਧੋ

ਮਹਿਨਾਜ਼ ਅਫ਼ਖ਼ਾਮੀ ਦਾ ਜਨਮ 1941 ਵਿੱਚ ਇਰਾਨ ਦੇ ਕਰਮਾਨ ਵਿੱਚ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਹ ਤਿੰਨ ਬੱਚਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਸੀ। ਉਸ ਦਾ ਮੁਢਲਾ ਬਚਪਨ ਇਰਾਨ ਦੇ ਕਰਮਾਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਕੰਪਲੈਕਸ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਸ਼ੇਖੀ ਸ਼ੀਆ ਮੁਸਲਮਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪਰਿਵਾਰ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਉਹ 11 ਸਾਲਾਂ ਦੀ ਸੀ, ਉਸ ਦੀ ਮਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਨੂੰ ਤਲਾਕ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਉਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਚਲੇ ਗਏ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਸੈਨ ਫਰਾਂਸਿਸਕੋ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਅਤੇ ਬੋਲਡਰ ਵਿੱਚ ਕੋਲੋਰਾਡੋ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪਡ਼੍ਹਾਈ ਕੀਤੀ।[7]

ਸੰਨ 1967 ਵਿੱਚ, ਮਾਹਨਾਜ਼ ਇਰਾਨ ਦੀ ਨੈਸ਼ਨਲ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫੈਸਰ ਵਜੋਂ ਇਰਾਨ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਉਸ ਨੇ 1978 ਤੱਕ ਉੱਥੇ ਕੰਮ ਕੀਤਾ। ਉਦੋਂ ਤੋਂ, ਉਹ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜ ਅਮਰੀਕਾ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਹੀ ਹੈ, ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਗੁਲਾਮ ਰਜ਼ਾ ਅਫ਼ਖ਼ਮੀ ਨਾਲ ਮੈਰੀਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਰਹੀ ਹੈ। ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਦੋ ਪੋਤੇ ਹਨ।[7]

ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ

  1. 1.0 1.1 "Staff | Foundation for Iranian Studies". Bethesda, MD, USA: Foundation for Iranian Studies. Archived from the original on 2012-11-17. Retrieved 2013-03-09.
  2. 2.0 2.1 Jecks, Nicki (August 19, 2009). "'I Was Iran's Last Minister'". BBC World Service. Retrieved April 22, 2010.
  3. Latham, Judith (June 11, 2008). "Women's Learning Partnership's Goal Is to Empower Women, Says President of the Organization". VOA News. Archived from the original on April 10, 2012. Retrieved April 22, 2010.
  4. Hill, Mary Ann (April 5, 2005). "International Women's Rights Advocate Mahnaz Afkhami to Speak at Wellesley College April 6". Wellesley College Office for Public Affairs. Archived from the original on ਜੂਨ 15, 2011. Retrieved April 22, 2010.
  5. "Mahnaz Afkhami - Iran". World People's Blog. Archived from the original on 2017-07-28. Retrieved 2010-04-23.
  6. "Leading To Choices Manuals". Women's Learning Partnership. Archived from the original on 2009-03-27. Retrieved 2010-04-23.
  7. 7.0 7.1 7.2 Afkhami, Gholam Reza (2003). Zanun-e Iran, 1357-1342: Mosahebeh ba Mahnaz Afkhami (Women, State, and Society in Iran 1963-1978: An Interview with Mahnaz Afkhami). Bethesda, MD: Foundation for Iranian Studies.
  8. "Leading to Choices: A Leadership Training Handbook for Women". Archived from the original on 2018-08-10. Retrieved 2013-06-11.
  9. "Leading to Action: A Political Participation Handbook for Women". Archived from the original on 2018-08-10. Retrieved 2013-06-11.
  10. "PBS Destination America: Sisters Mahnaz and Farah from Iran". Archived from the original on 2024-03-29. Retrieved 2024-03-29 – via www.youtube.com.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  11. "Human Rights Watch: Board of Directors". Human Rights Watch. Retrieved 2010-04-22.
  12. 12.0 12.1 Askary, Hooman (November 16, 2011). "Fighting for Women's Rights: An Interview with Mahnaz Afkhami". Arseh sevom civil society NGO website (). Archived from the original on January 9, 2018. Retrieved June 21, 2017.
  13. Latham, Judith (December 11, 2009). "Iranian Women Campaign to End Discriminatory Laws Against Them". VOA News. Retrieved April 23, 2010.