ਯੋਗੀ
ਇੱਕ ਯੋਗੀ ਯੋਗ ਦਾ ਅਭਿਆਸੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ,[1] ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਨਿਆਸੀ ਜਾਂ ਭਾਰਤੀ ਧਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਧਿਆਨ ਦਾ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਵਿਅਤਕੀ ਵੀ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।[2] ਨਾਰੀ ਰੂਪ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸ਼ਬਦ,ਯੋਗਿਨੀ ਹੈ।
12 ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਤੋਂ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਦੀ ਨਾਥ ਸਿੱਧ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਮੈਂਬਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਯੋਗੀ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ।[3] ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ, ਬੁੱਧ ਧਰਮ ਅਤੇ ਜੈਨ ਧਰਮ ਵਿੱਚ, ਤੰਤਰ ਦੇ ਅਭਿਆਸੀਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਯੋਗੀ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ।[4][5] ਹਿੰਦੂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਵਿੱਚ, ਦੇਵਤਾ ਸ਼ਿਵ ਅਤੇ ਦੇਵੀ ਪਾਰਵਤੀ ਨੂੰ ਯੋਗੀ-ਯੋਗਿਨੀ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀਕ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।[6]
ਵਿਉਤਪਤੀ ਵਿਗਿਆਨ ਸੋਧੋ
|
| ਇਤਿਹਾਸ · ਦੇਵੀ-ਦੇਵਤੇ |
| ਸੰਪ੍ਰਦਾਏ · ਆਗਮ |
| ਯਕੀਨ ਅਤੇ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ |
|---|
| ਦੁਬਾਰਾ ਜਨਮ · ਮੁਕਤੀ |
| ਕਰਮ · ਪੂਜਾ · ਮਾਇਆ |
| ਦਰਸ਼ਨ · ਧਰਮ |
| ਵੇਦਾਂਤ ·ਯੋਗ |
| ਸ਼ਾਕਾਹਾਰ · ਆਯੁਰਵੇਦ |
| ਯੱਗ · ਸੰਸਕਾਰ |
| ਭਗਤੀ {{ਹਿੰਦੂ ਫ਼ਲਸਫ਼ਾ}} |
| ਗ੍ਰੰਥ |
| ਵੇਦ ਸੰਹਿਤਾ · ਵੇਦਾਂਗ |
| ਬ੍ਰਾਹਮਣ ਗ੍ਰੰਥ · ਜੰਗਲੀ |
| ਉਪਨਿਸ਼ਦ · ਭਗਵਦ ਗੀਤਾ |
| ਰਾਮਾਇਣ · ਮਹਾਂਭਾਰਤ |
| ਨਿਯਮ · ਪੁਰਾਣ |
| ਸ਼ਿਕਸ਼ਾਪਤਰੀ · ਵਚਨਾਮ੍ਰਤ |
| ਸੰਬੰਧਿਤ ਵਿਸ਼ੇ |
| ਦੈਵੀ ਧਰਮ · |
| ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ |
| ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਸੰਤ · ਮੰਦਿਰ ਦੇਵਸਥਾਨ |
| ਯੱਗ · ਮੰਤਰ |
| ਸ਼ਬਦਕੋਸ਼ · ਤਿਓਹਾਰ |
| ਵਿਗ੍ਰਹ |
| ਫਾਟਕ:ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ |
|
|
| ਹਿੰਦੂ ਤੱਕੜੀ ਢਾਂਚਾ |
ਕਲਾਸੀਕਲ ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ ਵਿੱਚ, ਯੋਗੀ ਸ਼ਬਦ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ: ਮਸਕ ਯੋਗੀ, ਫੇਮ ਯੋਗੀਨੀ) ਯੋਗਿਨ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਯੋਗ ਦੇ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਯੋਗੀ ਤਕਨੀਕੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪੁਰਸ਼ ਹੈ, ਅਤੇ ਯੋਗੀਨੀ ਔਰਤ ਲਈ ਵਰਤਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਸ਼ਬਦ ਹੈ।[7] ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਸ਼ਬਦ ਅੱਜ ਵੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਅਰਥਾਂ ਨਾਲ ਵਰਤੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ, ਪਰ ਯੋਗੀ ਸ਼ਬਦ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਯੋਗ ਦੇ ਪੁਰਸ਼ ਅਤੇ ਔਰਤ ਅਭਿਆਸਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਧਰਮ ਜਾਂ ਅਧਿਆਤਮਕ ਵਿਧੀ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਧਿਆਨ ਅਭਿਆਸ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਲਈ ਵੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਸੋਧੋ
ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਯੋਗੀ ਸ਼ਬਦ ਯੋਗ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ।[1]
ਲਿਖਤੀ ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
ਕੈਰਲ ਵਰਨਰ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯੋਗੀਆਂ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣਾ ਸਬੂਤ ਰਿਗਵੇਦ ਦੇ ਕੇਸਿਨ ਭਜਨ 10.136 ਵਿੱਚ ਮਿਲਦਾ ਹੈ,[8] ਹਾਲਾਂਕਿ ਰੁਦਰ ਦੀ ਸ਼ਬਦਾਵਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋ ਬਾਅਦ ਦੇ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਯੋਗ ਦੇ ਭਗਵਾਨ ਵਜੋਂ ਪੂਜਿਆ ਗਿਆ ਸ਼ਿਵ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ। ਹਿੰਦੂ ਗ੍ਰੰਥ ਰਿਗਵੇਦ ਯੋਗੀਆਂ ਲਈ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਯੋਗ-ਭਾਸ਼ਾ (400 ਈ.ਪੂ.)[9], ਯੋਗ-ਸੂਤਰ 'ਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪੁਰਾਣੀ ਮੌਜੂਦਾ ਟਿੱਪਣੀ, ਯੋਗੀਆਂ ਦਾ ਹੇਠ ਲਿਖੇ ਚਾਰ ਗੁਣਾ ਵਰਗੀਕਰਨ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰਦੀ ਹੈ:[10][11]
- ਪ੍ਰਥਮਾ-ਕਲਪਿਕਾ (ਨਿਓਫਾਈਟ / ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ, ਭਗਤੀ
- ਮਧੂ-ਭੂਮਿਕਾ (ਜਿਸ ਨੇ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਦੇ ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਆਨੰਦ ਮਾਣਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ)
- ਪ੍ਰਜਨਾ-ਜੋਤੀ (ਅਧਿਆਤਮਿਕ ਸੰਕਲਪਾਂ ਨੂੰ ਜਾਣਨ ਵਾਲਾ ਉੱਨਤ ਅਭਿਆਸਕਰਤਾ)
- ਤਿਕ੍ਰਾਂਤ-ਭਵਾਨੀਆ (ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਉਹ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਸਿਖਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਅੰਤਮ ਸੂਝ ਲਈ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਮਾਰਗ 'ਤੇ ਹਨ)
ਲਿੰਗਕਤਾ ਸੋਧੋ
ਇੱਕ ਯੋਗੀ ਜਾਂ ਯੋਗਿਨੀ ਬ੍ਰਹਮਾਚਾਰੀ (ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ: ਸੰਸਕ੍ਰਿਤ) ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਬ੍ਰਹਮਚਾਰੀ ਜੇ ਇਕੱਲੇ ਹੋਣ, ਜਾਂ ਆਪਣੇ ਇਕੋ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਨਾ ਦੇਣ।[12][13]
ਨੈਤਿਕ ਫਰਜ਼ ਸੋਧੋ
ਯੋਗੀ ਜਾਂ ਯੋਗਿਨੀ ਹੋਰ ਸਵੈਇੱਛੁਕ ਨੈਤਿਕ ਉਪਦੇਸ਼ਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੀਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਯਮਸ ਅਤੇ ਨਿਆਮਸ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ. ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:[14][15]
ਅਹਿੰਸਾ, ਹੋਰ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ( अहिंसा): ਅਹਿੰਸਾ, ਹੋਰ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਨਾ ਪਹੁੰਚਾਉਣਾ[16]
ਸੱਚ (ਸਿਆਣਪ) : ਸੱਚਾਪਣ, ਨਾ-ਝੂਠ[17][18]
ਤਰਸ (ਦਯਾ) : ਦਿਆਲਤਾ, ਦਇਆ[20][21]
ਅਜਰਵ (आर्जव): ਗੈਰ-ਪਾਖੰਡ, ਈਮਾਨਦਾਰੀ[22]
ਮੁਆਫੀ (क्षमा): ਮਾਫ਼ ਕਰਨਾ
ਸੰਜਮ (धृति): ਧੀਰਜ
ਮਿਤਹਾਰ (मितहार): ਮਾਤਰਾ ਅਤੇ ਗੁਣਵੱਤਾ ਦੋਨਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੁਰਾਕ ਵਿੱਚ ਸੰਜਮ ਸਵੱਚਤਾ (शौच): ਸ਼ੁੱਧਤਾ, ਸਾਫ਼-ਸਫ਼ਾਈ
ਤਪਸ: ਆਪਣੇ ਮਕਸਦ ਵਿੱਚ ਤਪੱਸਿਆ, ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਅਤੇ ਲਗਨ[23][24]
ਸੰਤੋਸ਼: ਸੰਤੁਸ਼ਟੀ, ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਕਰਨਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੂੰ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਹ ਹਨ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਲਈ ਆਸ਼ਾਵਾਦ[25]
ਦਾਨ: ਉਦਾਰਤਾ, ਦਾਨਤਾ, ਹੋਰਨਾਂ ਨਾਲ ਸਾਂਝਾ ਕਰਨਾ[26]
ਨੋਟਸ ਸੋਧੋ
ਹਵਾਲੇ ਸੋਧੋ
- ↑ 1.0 1.1 White 2012, p. 8.
- ↑ A. K. Banerjea (2014), Philosophy of Gorakhnath with Goraksha-Vacana-Sangraha, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120805347, pp. xxiii, 297-299, 331
- ↑ White 2012, p. 8-9.
- ↑ Rita Gross (1993), Buddhism After Patriarchy, SUNY Press, ISBN 978-0791414033, pages 85–88
- ↑ David Gordon White (2013), Tantra in Practice, Motilal Banarsidass, ISBN 978-8120817784, pp. xiii–xv
- ↑ Stella Kramrisch (1994), The Presence of Siva, Princeton University Press, ISBN 978-0691019307, pp. 305-309, 356
- ↑ Rita Gross (1993), Buddhism After Patriarchy, SUNY Press, ISBN 978-0791414033, pages 85–88
- ↑ Werner, Karel (1977). "Yoga and the Ṛg Veda: An Interpretation of the Keśin Hymn (RV 10, 136)". Religious Studies. 13 (3): 289–302. doi:10.1017/S0034412500010076.
The Yogis of Vedic times left little evidence of their existence, practices and achievements. And such evidence as has survived in the Vedas is scanty and indirect. Nevertheless, the existence of accomplished Yogis in Vedic times cannot be doubted.
- ↑ Rosen 2012, p. 72.
- ↑ SH Aranya (1983), Yoga Philosophy of Patanjali, SUNY Press, ISBN 978-0873957281, pp. 334-337
- ↑ Feuerstein 2000, p. 343.
- ↑ Arti Dhand (2002), "The dharma of ethics, the ethics of dharma: Quizzing the ideals of Hinduism", Journal of Religious Ethics, 30(3), pp. 347-372
- ↑ Yajnavalkya tells Gargi in verse 1.55 of Yoga Yajnavalkya that one who copulates (मैथुन) only with and always with one's sexual partner is a Brahmachari; see "योगयाज्ञवल्क्य १-५५ Archived 20 January 2016 at the Wayback Machine." (Sanskrit text of "Yoga Yajnavalkya"), SanskritDocuments Archives (2009)
- ↑ K. N. Aiyar (1914), Thirty Minor Upanishads, Kessinger Publishing, ISBN 978-1164026419, chapter 22, pp. 173-176
- ↑ Lorenzen, David (1972). The Kāpālikas and Kālāmukhas. University of California Press. pp. 186–190. ISBN 978-0520018426.
- ↑ James Lochtefeld, "Yama (2)", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. ISBN 9780823931798, p. 777
- ↑ James Lochtefeld, "Yama (2)", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. ISBN 9780823931798, p. 777
- ↑ Arti Dhand (2002), "The dharma of ethics, the ethics of dharma: Quizzing the ideals of Hinduism", Journal of Religious Ethics, 30(3), pp. 347-372
- ↑ James Lochtefeld, "Yama (2)", The Illustrated Encyclopedia of Hinduism, Vol. 2: N–Z, Rosen Publishing. ISBN 9780823931798, p. 777
- ↑ Stuart Sovatsky (1998), Words from the Soul: Time East/West Spirituality and Psychotherapeutic Narrative, State University of New York, ISBN 978-0791439494, p. 21
- ↑ J Sinha, Indian Psychology, p. 142, ਗੂਗਲ ਬੁਕਸ 'ਤੇ, Volume 2, Motilal Banarsidas, OCLC 1211693, p. 142
- ↑ Stuart Sovatsky (1998), Words from the Soul: Time East/West Spirituality and Psychotherapeutic Narrative, State University of New York, ISBN 978-0791439494, p. 21
- ↑ W. O. Kaelber (1976). "'Tapas', Birth, and Spiritual Rebirth in the Veda", History of Religions, 15(4), pp. 343–386
- ↑ S. A. Bhagwat (2008), "Yoga and Sustainability". Journal of Yoga, Fall/Winter 2008, 7(1): 1-14
- ↑ N. Tummers (2009), Teaching Yoga for Life, ISBN 978-0736070164, p 16–17
- ↑ William Owen Cole (1991), Moral Issues in Six Religions, Heinemann, ISBN 978-0435302993, pp. 104-105
- ↑ Akshaya Kumar Banerjea (1983). Philosophy of Gorakhnath with Goraksha-Vacana-Sangraha. Motilal Banarsidass. pp. xxi. ISBN 978-81-208-0534-7.
- ↑ Alf Hiltebeitel; Kathleen M. Erndl (2000). Is the Goddess a Feminist?: The Politics of South Asian Goddesses. New York University Press. pp. 40–41. ISBN 978-0-8147-3619-7.