ਹਰਿਆਣਾ
.svg)
ਹਰਿਆਣਾ ਭਾਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਰਾਜ ਹੈ। ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ, ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਹੈ। 1 ਨਵੰਬਰ 1966 ਨੂੰ ਹਰਿਆਣਾ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਆਧਾਰ ਉੱਤੇ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿੱਖ ਵਸੋਂ ਪੰਜਾਬੀ ਸੂਬੇ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਹਿੰਦੀ ਬੋਲਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਤਨਿਧਤਾ ਕਰਦਿਆਂ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਹਰਿਆਣਾ ਅਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਸੂਬੇ ਬਣਾਏ ਗਏ। ਇਸ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਰਾਜਸਥਾਨ, ਪੰਜਾਬ, ਹਿਮਾਚਲ, ਦਿੱਲੀ, ਉੱਤਰ ਪ੍ਰਦੇਸ਼ ਅਤੇ ਉੱਤਰਾਖੰਡ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀਆਂ ਹਨ ।ਦੇਸ਼ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦਿੱਲੀ ਦੇ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਹੋਣ ਕਰ ਕੇ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਕਈ ਜਿਲ੍ਹਿਆਂ ਨੂੰ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਖੇਤਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਵਿਕਾਸ ਅਧੀਨ ਲਿਆਂਦਾ ਗਿਆ ਹੈ ।
ਵਿਸ਼ਾ ਸੂਚੀ
ਹਰਿਆਣਾ 'ਚ ਸਿੱਖਸੋਧੋ
ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਦਾ ਸਮਾਂ ਬਾਬਾ ਬੰਦਾ ਸਿੰਘ ਬਹਾਦਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਦੱਖਣ ਤੋਂ ਮੁਗਲ ਸਾਮਰਾਜ ਦਾ ਟਾਕਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਖੇਤਰ ’ਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਦੇ ਸੱਦੇ ’ਤੇ ਪੰਜਾਬ ’ਚ ਵਸਦੇ ਅਨੇਕ ਸਿੱਖ ਉਸ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲਈ ਮੁਸਤਫਾਬਾਦ, ਸਢੌਰਾ, ਛਛਰੋਲੀ ਅਤੇ ਬਿਲਾਸਪੁਰ ਆਦਿ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਮੁਗਲਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਇਲਾਕੇ ਸਰ ਕਰਨ ਪਿੱਛੋਂ ਇਨ੍ਹਾਂ ’ਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਸਿੱਖ ਇੱਥੇ ਹੀ ਵਸ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਦੂਜਾ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਸੰਨ 1857 ਦੇ ਗਦਰ ਦੀ ਅਸਫ਼ਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਸਮੁੱਚੇ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲ ਮਿਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਇਹ ਖੇਤਰ ਸਿੱਖ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਦੇ ਅਧੀਨ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਆਮਦ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੇਰੇ ਸੰਨ 1947 ਦੀ ਦੇਸ਼ ਵੰਡ ਸਮੇਂ ਹੋਈ। ਦੇਸ਼ ਦੀ ਵੰਡ ਸਮੇਂ ਲੱਖਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਪੱਛਮੀ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਉਜੜ ਕੇ ਆਏ ਸਿੱਖ ਪਰਿਵਾਰ ਅੰਬਾਲਾ, ਕਰਨਾਲ ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ, ਰੋਹਤਕ, ਹਿਸਾਰ ਅਤੇ ਸਿਰਸਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹਿਆਂ ’ਚ ਆਬਾਦ ਹੋ ਗਏ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਇਲਾਕਾ ਉਸ ਸਮੇਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਹਿੰਦੀ-ਭਾਸ਼ੀ ਖੇਤਰ ਸੀ।
ਰਾਜਨੀਤੀਸੋਧੋ
- ਮੁੱਖ ਮਂਤਰੀ - ਮਨੋਹਰ ਲਾਲ ਖੱਟਰ (ਭਾਜਪਾ)
- ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ 10 ਲੋਕ ਸਭਾ ਚੋਣ-ਹਲਕੇ ਹਨ।
- ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ 90 ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣ-ਹਲਕੇ ਹਨ।
ਵਿਰਾਸਤਸੋਧੋ
ਹਰਿਆਣਾ ਰਾਜ ਦੇ ਕੁਰੂਕੁਸ਼ੇਤਰ ਦੇ ਅਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਕੌਰਵਾਂ-ਪਾਂਡਵਾਂ ਦਾ ਯੁੱਧ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਪੂਰੇ ਵਿਸ਼ਵ ਨੂੰ ਗੀਤਾ ਸੰਦੇਸ਼ ਦੀ ਪ੍ਰਾਪਤੀ ਭਗਵਾਨ ਸ੍ਰੀ ਕ੍ਰਿਸ਼ਨ ਦੇ ਮੁਖ਼ਾਰਬਿੰਦ ਤੋਂ ਅਰਜੁਨ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਹੋਈ। ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ ਧਰਤੀ ਤੇ ਨਾਥਪੰਥੀ ਚੌਰੰਗੀ ਨਾਥ ਵਰਗੇ ਸੰਤ ਰਹੇ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ। ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਨਗਰ ਹਿਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸੂਫੀ ਸੰਤ ਸ਼ੇਖ ਫਰੀਦ ਬਤਾਇਆ। ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਫਰੀਦਾਬਾਦ ਦੇ ਪਿੰਡ ਸੀਹੀ ਵਿੱਚ ਭਗਤ ਸੂਰਦਾਸ ਦਾ ਜਨਮ ਅਸਥਾਨ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਾਰਕੰਡਾ ਪੁਰਾਣ ਵੀ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਮਾਰਕੰਡਾ ਦੇ ਅਸਥਾਨ ਉੱਤੇ ਰਚਿਆ ਗਿਆ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਹਰਸ਼ਵਰਧਨ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਥਾਨੇਸਰ (ਕੁਰੂਕਸ਼ੇਤਰ) ਸੀ। ਹਰਿਆਣਾ ਵਿੱਚ 680 ਤੀਰਥ ਅਸਥਾਨ ਹਨ।
ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਕਵੀਸੋਧੋ
ਜੈਨ ਮੱਤ ਦੇ ਕਵੀ ਪੁਸ਼ਪ ਅਤੇ ਸਾਧੂ ਗ਼ਰੀਬ ਦਾਸ, ਨਿਸ਼ਚਲ ਦਾਸ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਸੰਤ ਕਵੀ ਸਾਧੂ ਅੱਲ੍ਹਾ, ਜਨ ਕਵੀ ਹੁਸਨੋ, ਨੂਰ ਮੁਹੰਮਦ, ਭਾਈ ਸੰਤੋਖ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਬੀਰ ਚੂੜਾਮਨੀ, ਬੀਰ ਹੇਮੂ, ਬੀਰ ਬੱਲਬਗੜ੍ਹ, ਨਰੇਸ਼ ਨਾਹਰ ਸਿੰਘ ਹਰਿਆਣੇ ਵਿੱਚ ਰਹੇ। ਉੱਘੇ ਗ਼ਜ਼ਲਕਾਰ ਮਖ਼ਮੂਰ ਦੇਹਲਵੀ, ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਮਰਹੂਮ ਕਵੀ ਲੋਕ ਨਾਇਕ, ਲੋਕ ਸਾਹਿਤ ਰਾਗਨੀਆਂ ਦੇ ਰਚੇਤਾ ਪੰਡਤ ਲਖਮੀ ਚੰਦ ਵੀ ਹਰਿਆਣਾ ਦੇ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਸਾਰੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ ਹਰ ਵੰਨਗੀ ਨੂੰ ਛੇੜਿਆ ਹੈ। ਗੱਦੀ-ਏ-ਹਰਿਆਣਾ ਕਵੀ ਸ਼ਾਹ ਮੁਹੰਮਦ ਰਮਜਾਨ ਦਾ ਸਬੰਧ ਵੀ ਹਰਿਆਣਾ ਨਾਲ ਹੈ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਸਾਹਿਤ ਰਚ ਕੇ ਹਰਿਆਣਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ।