ਡੇਵਿਡ

ਇਜ਼ਰਾਇਲ ਦਾ ਰਾਜਾ

ਡੇਵਿਡ (/ˈdeɪvɪd/; ਹਿਬਰੂ: דָּוִד, ਆਧੁਨਿਕ: David, Tiberian: Dāwīḏ, "ਪਿਆਰੇ") ਇਬਰਾਨੀ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਦਾ ਤੀਜਾ ਰਾਜਾ ਸੀ। ਸੈਮੂਅਲ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਿੱਚ, ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਨੌਜਵਾਨ ਚਰਵਾਹੇ ਅਤੇ ਰਬਾਬ ਵਾਦਕ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਜੋ ਦੱਖਣੀ ਕਨਾਨ ਵਿੱਚ ਫਲਿਸਤੀਆਂ ਦੇ ਇੱਕ ਚੈਂਪੀਅਨ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਮਾਰ ਕੇ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਰਾਜੇ ਸ਼ਾਊਲ ਦਾ ਪਸੰਦੀਦਾ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਸ਼ਾਊਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਜੋਨਾਥਨ ਨਾਲ ਵੀ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਗੂੜ੍ਹੀ ਦੋਸਤੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਗੱਦੀ ਨੂੰ ਹਥਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਵੇਕ ਦੇ ਤਹਿਤ, ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਸ਼ਾਊਲ ਅਤੇ ਯੋਨਾਥਾਨ ਦੋਨੋਂ ਫਲਿਸਤੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਜਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇੱਕ 30 ਸਾਲਾਂ ਦਾ ਡੇਵਿਡ ਸਾਰੇ ਇਸਰਾਏਲ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਦਾ ਰਾਜਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸੱਤਾ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਸ਼ਹਿਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਜੋਂ ਸਥਾਪਿਤ ਕੀਤਾ, ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨੇਮ ਦੇ ਸੰਦੂਕ ਨੂੰ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਪੂਜਾ ਦਾ ਕੇਂਦਰੀ ਬਿੰਦੂ ਹੋਣ ਲਈ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਗਿਆ।

David
דָּוִד
King David Playing the Harp (1622)
Gerard van Honthorst
ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਰਾਜਾ
ਸ਼ਾਸਨ ਕਾਲਲਗ. 1010–970 BCE[lower-alpha 1]}}
ਪੂਰਵ-ਅਧਿਕਾਰੀIsh-bosheth[1][2]
ਵਾਰਸਸੁਲੇਮਾਨ
ਜਨਮਅੰ. 1040 BCE
ਬੈਥਲਹਮ, ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਆਫ਼ ਇਜ਼ਰਾਈਲ
ਮੌਤਅੰ. 970 BCE
ਯਰੂਸ਼ਲਮ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ
ਔਲਾਦ
18+ children, including:
ਪਿਤਾਜੱਸੀ
ਮਾਤਾਨਿਟਜ਼ੇਵੇਟ (ਤਾਲਮਦ)
ਧਰਮਯਾਹਵਾਦ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਨਹੀਂ ਸੀ

ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਬਥਸ਼ਬਾ ਨਾਲ ਵਿਭਚਾਰ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਊਰੀਯਾਹ ਹਿੱਟੀ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ। ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸਾਲੋਮ ਨੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਉਖਾੜ ਸੁੱਟਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਅਤੇ, ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਬਗਾਵਤ ਦੌਰਾਨ, ਡੇਵਿਡ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੋਂ ਭੱਜ ਗਿਆ, ਪਰ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਰਾਜ ਜਾਰੀ ਰੱਖਣ ਲਈ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਦੀ ਮੌਤ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵਾਪਸ ਆ ਗਿਆ। ਉਹ ਯਹੋਵਾਹ ਲਈ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸੰਦੂਕ ਨੂੰ ਰੱਖਿਆ ਜਾਵੇ ਪਰ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੇ ਬਹੁਤ ਖੂਨ ਵਹਾਇਆ, [3] ਯਹੋਵਾਹ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਅਜਿਹਾ ਕਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਡੇਵਿਡ 70 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਰਾਜ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੂੰ ਚੁਣਿਆ - ਇੱਕ ਪੁੱਤਰ ਜੋ ਉਸਦੇ ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ - ਨੂੰ ਅਡੋਨੀਯਾਹ ਦੀ ਬਜਾਏ ਆਪਣਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਚੁਣਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਹੈਗੀਥ ਦੇ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤਰ ਸੀ। ਉਸ ਨੂੰ ਯਹੂਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਦਰਸ਼ ਰਾਜੇ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਇਬਰਾਨੀ ਮਸੀਹਾ ਦੇ ਪੂਰਵਜ ਵਜੋਂ ਸਨਮਾਨਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਜ਼ਬੂਰ ਉਸ ਲਈ ਲਿਖੇ ਗਏ ਹਨ। [4]

ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਨਜ਼ਦੀਕੀ ਪੂਰਬ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਇਸ ਗੱਲ ਨਾਲ ਸਹਿਮਤ ਹਨ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਸ਼ਾਇਦ 1000 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਆਸਪਾਸ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਦੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਸ ਬਾਰੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਵੀ ਸਹਿਮਤ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਯਹੂਦੀ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਸੇਡਰ ਓਲਮ ਰਬਾਹ, ਸੇਦਰ ਓਲਮ ਜ਼ੁਟਾ, ਅਤੇ ਸੇਫਰ ਹਾ-ਕਬਲਾਹ ਦੀਆਂ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਿਭਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ 885 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਯਹੂਦਾਹ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਗੱਦੀ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਸੀ। [5] ਟੇਲ ਡੈਨ ਸਟੀਲ, ਇੱਕ ਕਨਾਨੀ-ਨਿਰਮਿਤ ਪੱਥਰ ਜੋ ਅਰਾਮ-ਦਮਾਸਕਸ ਦੇ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਦੁਆਰਾ 9ਵੀਂ/ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ-8ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਦੋ ਦੁਸ਼ਮਣ ਰਾਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਯਾਦ ਵਿੱਚ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਵਿੱਚ ਹਿਬਰੂ ਭਾਸ਼ਾ ਦਾ ਵਾਕੰਸ਼ Beit David ਹੈ (  , ਜਿਸਦਾ ਬਹੁਤੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ " ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਡੇਵਿਡ " ਵਿੱਚ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਮੋਆਬ ਦੇ ਰਾਜੇ ਮੇਸ਼ਾ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਮੇਸ਼ਾ ਸਟੀਲ, "ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਘਰ" ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਵੀ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਵਿਵਾਦਪੂਰਨ ਹੈ। [6] [7] ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਉਹ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਸਾਹਿਤ ਤੋਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕਤਾ ਨੂੰ ਵਿਆਪਕ ਤੌਰ 'ਤੇ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ, [8] ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਵੇਰਵਾ ਹੈ ਜੋ ਠੋਸ ਅਤੇ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਹੈ। [9]

ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਬਾਈਬਲ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਯਹੂਦੀ ਲਿਖਤੀ ਅਤੇ ਮੌਖਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਭਰਪੂਰ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਤੇ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਵਿੱਚ ਵੀ ਚਰਚਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ। ਮੁਢਲੇ ਈਸਾਈਆਂ ਨੇ ਇਬਰਾਨੀ ਮਸੀਹਾ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਹਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਰੋਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਨਾਜ਼ਰਤ ਦੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ; ਮੈਥਿਊ ਦੀ ਇੰਜੀਲ ਅਤੇ ਲੂਕਾ ਦੀ ਇੰਜੀਲ ਵਿਚ ਯਿਸੂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਕੁਰਾਨ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਰਾਜੇ ਦੇ ਨਾਲ ਨਾਲ ਅੱਲ੍ਹਾ ਦਾ ਇੱਕ ਨਬੀ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। [10] [11] ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਕਲਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਬਿਰਤਾਂਤ

ਸੋਧੋ

ਪਰਿਵਾਰ

 
ਡੇਵਿਡ ਗੋਲਿਅਥ ਦਾ ਸਿਰ ਚੁੱਕਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਜੋਸੇਫਾਈਨ ਪੋਲਾਰਡ (1899) ਦੁਆਰਾ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ

ਸਮੂਏਲ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਇਤਹਾਸ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਕਿਤਾਬ ਦੋਵੇਂ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਪਛਾਣ ਜੈਸੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਜੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਬੈਥਲਹੇਮਾਈਟ, ਅੱਠ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟਾ ਸੀ। [12] ਉਸ ਦੀਆਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਦੋ ਭੈਣਾਂ ਵੀ ਸਨ, ਜ਼ਰੂਯਾਹ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਾਰੇ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਚਲੇ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਅਬੀਗੈਲ, ਜਿਸਦਾ ਪੁੱਤਰ ਅਮਾਸਾ ਅਬਸਾਲੋਮ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵਿੱਚ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਲਈ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਬਸਾਲੋਮ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਸੀ। [13] ਜਦੋਂ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਮਾਂ ਦਾ ਨਾਮ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਤਾਲਮੂਦ ਨੇ ਉਸਦੀ ਪਛਾਣ ਅਡੇਲ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਆਦਮੀ ਦੀ ਧੀ ਨਿਟਜ਼ੇਵੇਟ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਰੂਥ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਉਸਨੂੰ ਬੋਅਜ਼ ਦੁਆਰਾ ਰੂਥ, ਮੋਆਬੀ, ਦੇ ਪੜਪੋਤੇ ਵਜੋਂ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। [14]

ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਵਿਆਹ ਦੁਆਰਾ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਸਮੂਹਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਮਜ਼ਬੂਤ ਕਰਨ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। [15] 1 ਸਮੂਏਲ 17:25 ਵਿੱਚ, ਇਹ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਾ ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਅਮੀਰ ਆਦਮੀ ਬਣਾ ਦੇਵੇਗਾ, ਉਸਦੀ ਧੀ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇ ਦੇਵੇਗਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਨੂੰ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਵਿੱਚ ਟੈਕਸਾਂ ਤੋਂ ਛੋਟ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕਰੇਗਾ। ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਧੀ, ਮੇਰਬ, ਇੱਕ ਵਿਆਹ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਨੂੰ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਦਰ ਨਾਲ ਠੁਕਰਾ ਦਿੱਤਾ। [16] ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਫੇਰ ਮੇਰਬ ਦਾ ਵਿਆਹ ਮੇਹੋਲਾਥੀ ਅਦਰੀਏਲ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। [17] ਇਹ ਦੱਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿ ਉਸਦੀ ਛੋਟੀ ਧੀ ਮਿਕਲ ਡੇਵਿਡ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਸੀ, ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੁਆਰਾ ਫਿਲਿਸਤੀ ਪੂਰਵ-ਖਿੱਲੀ [18] (ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਯਹੂਦੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਜੋਸੀਫਸ ਨੇ ਦਾਜ ਨੂੰ 100 ਫਿਲਸਤੀਨ ਸਿਰਾਂ ਵਜੋਂ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਹੈ) ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਭੁਗਤਾਨ ਉੱਤੇ ਉਸਦਾ ਵਿਆਹ ਡੇਵਿਡ ਨਾਲ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। [19] ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਦਾਊਦ ਨਾਲ ਈਰਖਾ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਡੇਵਿਡ ਫਰਾਰ ਹੋ ਗਿਆ। ਤਦ ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਮੀਕਲ ਨੂੰ ਗਲੀਮ ਕੋਲ ਭੇਜਿਆ , ਜੋ ਲਾਇਸ਼ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਪਲਟੀ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰਾਵੇ। [20] ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਫਿਰ ਹੇਬਰੋਨ ਵਿੱਚ ਪਤਨੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ, 2 ਸੈਮੂਅਲ 3 ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ; ਉਹ ਅਹੀਨੋਅਮ ਯਿਜ਼ਰਏਲੀ ਸਨ; ਅਬੀਗੈਲ, ਨਾਬਾਲ ਕਾਰਮਲਾਈਟ ਦੀ ਪਤਨੀ; ਮਕਾਹ, ਤਲਮੇ ਦੀ ਧੀ, ਗਸ਼ੂਰ ਦੇ ਰਾਜੇ; ਹੈਗੀਥ ; ਐਬਿਟਲ ; ਅਤੇ ਏਗਲਾਹ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਮਿਕਲ ਨੂੰ ਵਾਪਸ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਈਸ਼-ਬੋਸ਼ੇਥ ਦੇ ਸੈਨਾਪਤੀ ਅਬਨੇਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪਤੀ (ਪਲਟੀ) ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਹੋਇਆ। [21]

ਇਤਹਾਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਵੱਖ-ਵੱਖ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਰਖੇਲਾਂ ਨਾਲ ਸੂਚੀਬੱਧ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਹੇਬਰੋਨ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਛੇ ਪੁੱਤਰ ਸਨ: ਅਮਨੋਨ, ਅਹੀਨੋਅਮ ਦੁਆਰਾ; ਡੈਨੀਅਲ, ਅਬੀਗੈਲ ਦੁਆਰਾ ; ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ, ਮਾਕਾਹ ਦੁਆਰਾ; ਅਦੋਨੀਯਾਹ, ਹਗੀਥ ਦੁਆਰਾ ; ਸ਼ਫਤਿਯਾਹ, ਅਬਿਟਲ ਦੁਆਰਾ; ਅਤੇ ਇਥਰਾਮ, ਏਗਲਾਹ ਦੁਆਰਾ . [22] ਬਥਸ਼ਬਾ ਦੁਆਰਾ, ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸਨ ਸ਼ਮੂਆ, ਸ਼ੋਬਾਬ, ਨਾਥਾਨ ਅਤੇ ਸੁਲੇਮਾਨ । ਡੇਵਿਡ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਪਤਨੀਆਂ ਦੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਇਬਰ, ਅਲੀਸ਼ੂਆ, ਏਲੀਫੇਲੇਟ, ਨੋਗਾਹ, ਨੇਫੇਗ, ਜਾਫੀਆ, ਅਲੀਸ਼ਾਮਾ ਅਤੇ ਏਲੀਅਦਾ ਸ਼ਾਮਲ ਸਨ। [23] ਜੇਰੀਮੋਥ, ਜਿਸਦਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੰਸ਼ਾਵਲੀ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, 2 ਇਤਹਾਸ 11:18 ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁੱਤਰ ਵਜੋਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਉਸਦੀ ਧੀ ਤਾਮਾਰ, ਮਾਚਾਹ ਦੁਆਰਾ, ਉਸਦੇ ਸੌਤੇਲੇ ਭਰਾ ਅਮਨੋਨ ਦੁਆਰਾ ਬਲਾਤਕਾਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਤਾਮਾਰ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਲਈ ਅਮਨੋਨ ਨੂੰ ਨਿਆਂ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਉਸਦਾ ਜੇਠਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਉਸਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ, ਅਬਸਾਲੋਮ (ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਭਰਾ) ਤਾਮਾਰ ਦਾ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਲਈ ਅਮਨੋਨ ਦਾ ਕਤਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। [24] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਕੀਤੇ ਵੱਡੇ ਪਾਪਾਂ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਸੋਗ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ, ਅਮਨੋਨ ਲਈ ਦੋ ਵਾਰ ਰੋਇਆ [2 ਸਮੂਏਲ 13:31-26] ਅਤੇ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਲਈ ਸੱਤ ਵਾਰ ਰੋਇਆ। [25]

ਬਿਰਤਾਂਤ

 
ਸੈਮੂਅਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ, ਡੂਰਾ ਯੂਰੋਪੋਸ, ਸੀਰੀਆ, ਤੀਜੀ ਸਦੀ ਈ

ਜਦੋਂ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਰਾਜਾ ਸ਼ਾਊਲ ਗੈਰ-ਕਾਨੂੰਨੀ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਲੀਦਾਨ ਦਿੰਦਾ ਹੈ [26] ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸਾਰੇ ਅਮਾਲੇਕੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਜ਼ਬਤ ਕੀਤੀ ਜਾਇਦਾਦ ਨੂੰ ਨਸ਼ਟ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਰੱਬੀ ਹੁਕਮ ਦੀ ਉਲੰਘਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਰੱਬ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। [27] ਸਿੱਟੇ ਵਜੋਂ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਨਬੀ ਸਮੂਏਲ ਨੂੰ ਇੱਕ ਆਜੜੀ, ਡੇਵਿਡ, ਬੈਤਲਹਮ ਦੇ ਯੱਸੀ ਦੇ ਸਭ ਤੋਂ ਛੋਟੇ ਪੁੱਤਰ, ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਮਸਹ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ। [28]

ਜਦੋਂ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਸ਼ਾਊਲ ਨੂੰ ਤਸੀਹੇ ਦੇਣ ਲਈ ਇੱਕ ਦੁਸ਼ਟ ਆਤਮਾ ਭੇਜਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਉਸ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਨੇ ਸਿਫ਼ਾਰਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਬੁਲਾਉਣ ਜੋ ਕਿ ਗੀਤਾ ਵਜਾਉਣ ਵਿੱਚ ਮਾਹਰ ਹੈ। ਇੱਕ ਨੌਕਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਨੌਕਰ ਨੇ "ਖੇਡਣ ਵਿੱਚ ਨਿਪੁੰਨ, ਬਹਾਦਰ, ਇੱਕ ਯੋਧਾ, ਬੋਲਣ ਵਿੱਚ ਸਮਝਦਾਰ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਚੰਗੀ ਮੌਜੂਦਗੀ ਵਾਲਾ ਆਦਮੀ; ਅਤੇ ਪ੍ਰਭੂ ਉਸ ਦੇ ਨਾਲ ਹੈ।" ਡੇਵਿਡ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਸਤਰਧਾਰਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਸ਼ਾਊਲ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਸ਼ਾਂਤ ਕਰਨ ਲਈ ਗੀਤ ਵਜਾਉਂਦਾ ਹੈ। [29]

ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਫ਼ਲਿਸਤੀਨ ਵਿਚਕਾਰ ਯੁੱਧ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਗੋਲਿਅਥ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਉਸਦਾ ਸਾਹਮਣਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਕ ਚੈਂਪੀਅਨ ਭੇਜਣ। [30] ਡੇਵਿਡ, ਸ਼ਾਊਲ ਦੀ ਫ਼ੌਜ ਵਿਚ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਆਪਣੇ ਭਰਾਵਾਂ ਲਈ ਪ੍ਰਬੰਧ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਉਸ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦੁਆਰਾ ਭੇਜਿਆ ਗਿਆ, ਘੋਸ਼ਣਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਹਰਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [31] ਰਾਜੇ ਦੇ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਸਤਰ ਦੀ ਪੇਸ਼ਕਸ਼ ਨੂੰ ਠੁਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ, [32] ਉਸਨੇ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਗੁਲੇਲ ਨਾਲ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ। [33] ਸੌਲ ਨੌਜਵਾਨ ਨਾਇਕ ਦੇ ਪਿਤਾ ਦਾ ਨਾਮ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ। [34]

ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਦਾਊਦ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫ਼ੌਜ ਉੱਤੇ ਬਿਠਾਇਆ। ਸਾਰਾ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਕਾਰਨ ਸ਼ਾਊਲ ਉਸ ਤੋਂ ਡਰਦਾ ਹੈ ("ਉਹ ਰਾਜ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਹੋਰ ਕੀ ਚਾਹੁੰਦਾ ਹੈ?" ). [35] ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ, ਪਰ ਸ਼ਾਊਲ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਜੋਨਾਥਨ, ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ, ਉਸ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਸਕੀਮਾਂ ਬਾਰੇ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਭੱਜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਪਹਿਲਾਂ ਨੋਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸ ਨੂੰ ਪਾਦਰੀ ਅਹੀਮਲੇਕ ਦੁਆਰਾ ਖੁਆਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੋਲਿਅਥ ਦੀ ਤਲਵਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਫਿਰ ਗੋਲਿਅਥ ਦੇ ਫਲਿਸਤੀ ਸ਼ਹਿਰ ਗਥ, ਉੱਥੇ ਰਾਜਾ ਆਕੀਸ਼ ਨਾਲ ਸ਼ਰਨ ਲੈਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਆਕੀਸ਼ ਦੇ ਸੇਵਕਾਂ ਜਾਂ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨੇ ਉਸ ਦੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਉੱਤੇ ਸਵਾਲ ਉਠਾਏ, ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਉੱਥੇ ਖ਼ਤਰਾ ਹੈ। [36] ਉਹ ਅਦੁੱਲਮ ਦੀ ਗੁਫਾ ਦੇ ਕੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਉਸ ਨਾਲ ਜੁੜਦਾ ਹੈ। [37] ਉੱਥੋਂ ਉਹ ਮੋਆਬ ਦੇ ਰਾਜੇ ਕੋਲ ਪਨਾਹ ਲੈਣ ਲਈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਨਬੀ ਗਾਡ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਹੇਰਥ ਦੇ ਜੰਗਲ ਵਿੱਚ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, [38] ਅਤੇ ਫਿਰ ਕੇਲਾਹ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਉਹ ਫਲਿਸਤੀਆਂ ਨਾਲ ਇੱਕ ਹੋਰ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਕੇਲਾਹ ਨੂੰ ਘੇਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਦਾਊਦ ਨੂੰ ਫੜ ਸਕੇ, ਇਸਲਈ ਦਾਊਦ ਨੇ ਸ਼ਹਿਰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਤਾਂ ਜੋ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਰੱਖਿਆ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕੇ। [39] ਉੱਥੋਂ ਉਹ ਜ਼ਿਫ਼ ਦੇ ਪਹਾੜੀ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। [40]

 
ਜੋਸ ਲਿਓਨਾਰਡੋ ਦੁਆਰਾ ਸੌਲ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਧਮਕੀ ਦਿੰਦਾ ਹੈ

ਜੋਨਾਥਨ ਡੇਵਿਡ ਨਾਲ ਦੁਬਾਰਾ ਮੁਲਾਕਾਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਡੇਵਿਡ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣੀ ਵਫ਼ਾਦਾਰੀ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜ਼ੀਫ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਊਲ ਨੂੰ ਸੂਚਿਤ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਖੇਤਰ ਵਿੱਚ ਪਨਾਹ ਲੈ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਮਾਓਨ ਦੇ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਫੜਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ, ਪਰ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਫਿਲਸਤੀਨ ਹਮਲੇ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਦਾ ਧਿਆਨ ਹਟਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਆਈਨ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਰਾਹਤ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋ ਗਿਆ। ਗੇਡੀ . [41] ਫਲਿਸਤੀਆਂ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਵਾਪਸ ਆ ਕੇ, ਸੌਲ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲਈ ਆਈਨ ਗੇਡੀ ਵੱਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਗੁਫਾ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਅਜਿਹਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਮਰਥਕ " ਉਸਦੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ " ਛੁਪੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਕੋਲ ਸ਼ਾਊਲ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ, ਪਰ ਇਹ ਉਸਦਾ ਇਰਾਦਾ ਨਹੀਂ ਸੀ: ਉਸਨੇ ਸ਼ਾਊਲ ਦੇ ਚੋਲੇ ਦਾ ਇੱਕ ਕੋਨਾ ਗੁਪਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ, ਅਤੇ ਜਦੋਂ ਸ਼ਾਊਲ ਗੁਫਾ ਛੱਡ ਗਿਆ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਾਊਲ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਸ਼ਰਧਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਅਤੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਲਈ ਬਾਹਰ ਆਇਆ। ਚੋਗਾ ਦਾ ਟੁਕੜਾ, ਕਿ ਉਹ ਸ਼ਾਊਲ ਪ੍ਰਤੀ ਕੋਈ ਬੁਰਾਈ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ. ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੋਹਾਂ ਦਾ ਸੁਲ੍ਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਆਪਣਾ ਉੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਮੰਨਿਆ। [42]

1 ਸਮੂਏਲ 26 ਵਿੱਚ ਵੀ ਅਜਿਹਾ ਹੀ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ, ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਹਕੀਲਾਹ ਦੀ ਪਹਾੜੀ ਉੱਤੇ ਸ਼ਾਊਲ ਦੇ ਡੇਰੇ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਰਛੇ ਅਤੇ ਪਾਣੀ ਦੇ ਇੱਕ ਜੱਗ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਹਟਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦੋਂ ਉਹ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪਹਿਰੇਦਾਰ ਸੁੱਤੇ ਹੋਏ ਸਨ। ਇਸ ਬਿਰਤਾਂਤ ਵਿੱਚ, ਅਬੀਸ਼ਈ ਦੁਆਰਾ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸ਼ਾਊਲ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਉਸਦਾ ਮੌਕਾ ਹੈ, ਪਰ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਉਹ "ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਮਸਹ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ [ਆਪਣਾ] ਹੱਥ ਨਹੀਂ ਵਧਾਏਗਾ"। [43] ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਕਬੂਲ ਕੀਤਾ ਕਿ ਦਾਊਦ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਉਸ ਨੇ ਗ਼ਲਤ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਅਸੀਸ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। [44]

1 ਸਮੂਏਲ 27:1-4 ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਊਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨਾ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿਉਂਕਿ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਗਥ ਦੇ ਫ਼ਲਿਸਤੀ ਰਾਜੇ ਆਕੀਸ਼ ਕੋਲ ਦੂਜੀ ਵਾਰ [45] ਪਨਾਹ ਲਈ ਸੀ। ਆਕੀਸ਼ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਜ਼ਿਕਲਾਗ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੱਤੀ, ਜੋ ਗਥ ਅਤੇ ਯਹੂਦੀਆ ਦੀ ਸਰਹੱਦ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੈ, ਜਿੱਥੋਂ ਉਹ ਗਸ਼ੂਰੀਆਂ, ਗਿਰਜ਼ੀਆਂ ਅਤੇ ਅਮਾਲੇਕੀਆਂ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਛਾਪੇਮਾਰੀ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਆਕੀਸ਼ ਨੂੰ ਇਹ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਕਰਨ ਲਈ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਯਹੂਦਾਹ ਵਿੱਚ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ, ਯਰਹਮੇਲੀਆਂ ਅਤੇ ਕੇਨੀਆਂ ਉੱਤੇ ਹਮਲਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। . ਆਕੀਸ਼ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਇੱਕ ਵਫ਼ਾਦਾਰ ਜਾਲਦਾਰ ਬਣ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਉਹ ਕਦੇ ਵੀ ਗਥ ਦੇ ਰਾਜਕੁਮਾਰਾਂ ਜਾਂ ਮਾਲਕਾਂ ਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀਂ ਜਿੱਤਦਾ, ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੇਨਤੀ 'ਤੇ ਆਕੀਸ਼ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਡੇਰੇ ਦੀ ਰਾਖੀ ਕਰਨ ਲਈ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਜਦੋਂ ਫਲਿਸਤੀ ਸ਼ਾਊਲ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਮਾਰਚ ਕਰਦੇ ਹਨ। [46] ਦਾਊਦ ਸਿਕਲਗ ਵਾਪਸ ਆਇਆ ਅਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਪਤਨੀਆਂ ਅਤੇ ਨਾਗਰਿਕਾਂ ਨੂੰ ਅਮਾਲੇਕੀਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ। [47] ਯੋਨਾਥਾਨ ਅਤੇ ਸ਼ਾਊਲ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਮਾਰੇ ਗਏ, [48] ਅਤੇ ਦਾਊਦ ਨੂੰ ਯਹੂਦਾਹ ਦਾ ਰਾਜਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। [49] ਉੱਤਰ ਵਿੱਚ, ਸ਼ਾਊਲ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਈਸ਼-ਬੋਸ਼ਥ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਮਸਹ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਰਾਜਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਈਸ਼-ਬੋਸ਼ਥ ਦੇ ਕਤਲ ਹੋਣ ਤੱਕ ਯੁੱਧ ਜਾਰੀ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। [50]

ਸ਼ਾਊਲ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਇਸਰਾਏਲ ਦੇ ਬਜ਼ੁਰਗ ਹਬਰੋਨ ਆਏ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਇਸਰਾਏਲ ਦਾ ਰਾਜਾ ਚੁਣਿਆ ਗਿਆ। [51] ਉਸਨੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ, ਜੋ ਪਹਿਲਾਂ ਯਬੂਸੀਆਂ ਦਾ ਗੜ੍ਹ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ। [52] ਉਹ ਨੇਮ ਦੇ ਸੰਦੂਕ ਨੂੰ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ, [53] ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਲਈ ਇੱਕ ਮੰਦਰ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਪਰ ਨਬੀ ਨਾਥਨ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਮਨ੍ਹਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਇਹ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਕਿ ਮੰਦਰ ਦਾਊਦ ਦੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਜਾਵੇਗਾ। [54] ਨਾਥਨ ਨੇ ਇਹ ਵੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕੀਤੀ ਹੈ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਘਰਾਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਨੇਮ ਬੰਨ੍ਹਿਆ ਹੈ, "ਤੁਹਾਡਾ ਸਿੰਘਾਸਣ ਸਦਾ ਲਈ ਕਾਇਮ ਰਹੇਗਾ"। [55] ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਫਲਿਸਤੀਆਂ, ਮੋਆਬੀਆਂ, ਅਦੋਮੀਆਂ, ਅਮਾਲੇਕੀਆਂ, ਅਮੋਨੀਆਂ ਅਤੇ ਅਰਾਮ-ਜ਼ੋਬਾਹ ਦੇ ਰਾਜੇ ਹਦਦੇਜ਼ਰ ਉੱਤੇ ਵਾਧੂ ਜਿੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀਆਂ, ਜਿਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਹ ਸਹਾਇਕ ਨਦੀਆਂ ਬਣ ਗਏ। ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਪ੍ਰਸਿੱਧੀ ਵਿੱਚ ਵਾਧਾ ਹੋਇਆ, ਹਮਾਥ ਦੇ ਰਾਜੇ ਤੋਈ, ਹਦਾਡੇਜ਼ਰ ਦੇ ਵਿਰੋਧੀ ਵਰਗੀਆਂ ਸ਼ਖਸੀਅਤਾਂ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। [56]

 
ਪੈਗੰਬਰ ਨਾਥਨ ਨੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਝਿੜਕਿਆ, ਯੂਜੀਨ ਸਿਬਰਡਟ ਦੁਆਰਾ ਕੈਨਵਸ ਉੱਤੇ ਤੇਲ, 1866-1931 (ਮੇਫੇਅਰ ਗੈਲਰੀ, ਲੰਡਨ)

ਰਬਾਹ ਦੀ ਅਮੋਨੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਦੀ ਘੇਰਾਬੰਦੀ ਦੌਰਾਨ, ਡੇਵਿਡ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਕ ਔਰਤ, ਬਥਸ਼ਬਾ, ਨੂੰ ਨਹਾਉਂਦੀ ਜਾਸੂਸੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੁਲਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ; ਉਹ ਗਰਭਵਤੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [57] [58] [59] ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪਾਠ ਵਿਚ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਕੀ ਬਾਥਸ਼ਬਾ ਨੇ ਸੈਕਸ ਲਈ ਸਹਿਮਤੀ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ। [60] [61] [62] [63] ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਤੀ, ਊਰੀਯਾਹ ਹਿੱਟੀ, ਨੂੰ ਲੜਾਈ ਤੋਂ ਆਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਵਾਪਸ ਬੁਲਾਇਆ, ਇਸ ਉਮੀਦ ਵਿੱਚ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਕੋਲ ਘਰ ਚਲਾ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਬੱਚਾ ਉਸ ਦਾ ਮੰਨਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਊਰਿੱਯਾਹ ਆਪਣੀ ਪਤਨੀ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਨਹੀਂ ਜਾਂਦਾ, ਇਸ ਲਈ ਦਾਊਦ ਨੇ ਲੜਾਈ ਦੀ ਗਰਮੀ ਵਿੱਚ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਸਾਜ਼ਿਸ਼ ਰਚੀ। ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਫਿਰ ਵਿਧਵਾ ਬਥਸ਼ਬਾ ਨਾਲ ਵਿਆਹ ਕਰ ਲਿਆ। [64] ਜਵਾਬ ਵਿੱਚ, ਨੇਥਨ, ਇੱਕ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟਾਂਤ ਨਾਲ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਦੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਫਸਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਪਾਪ ਦਾ ਸਮਾਨਤਾ ਵਿੱਚ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਉਸ ਸਜ਼ਾ ਦੀ ਭਵਿੱਖਬਾਣੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਉੱਤੇ ਆਵੇਗੀ, ਇਹ ਕਹਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿ "ਤਲਵਾਰ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਤੋਂ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਹਟੇਗੀ।" [lower-alpha 2] ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਸਵੀਕਾਰ ਕੀਤਾ ਕਿ ਉਸਨੇ ਪਾਪ ਕੀਤਾ ਹੈ, [67] ਨਾਥਨ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਉਸਦਾ ਪਾਪ ਮਾਫ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਨਹੀਂ ਮਰੇਗਾ, [68] ਪਰ ਬੱਚਾ ਮਰੇਗਾ। [69] ਨਾਥਨ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ਬਾ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਮੇਲ-ਮਿਲਾਪ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਬੱਚੇ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੁੱਤਰ, ਅਬਸਾਲੋਮ, ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਅਤੇ ਸੱਤਾ ਦੀ ਲਾਲਸਾ ਦੁਆਰਾ, ਬਾਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [70] ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਇੱਕ ਦੋਸਤ ਹੁਸ਼ਈ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ, ਜਿਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਤੋੜਨ ਲਈ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਦੇ ਦਰਬਾਰ ਵਿੱਚ ਘੁਸਪੈਠ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਦੀਆਂ ਫ਼ੌਜਾਂ ਨੂੰ ਇਫ਼ਰਾਈਮ ਦੀ ਲੱਕੜ ਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਹਰਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਉਹ ਇੱਕ ਰੁੱਖ ਦੀਆਂ ਟਾਹਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਲੰਬੇ ਵਾਲਾਂ ਦੁਆਰਾ ਫੜਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਜਿੱਥੇ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੇ ਉਲਟ, ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਸੈਨਾ ਦੇ ਕਮਾਂਡਰ ਯੋਆਬ ਦੁਆਰਾ ਉਸਨੂੰ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। [71] ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰੇ ਪੁੱਤਰ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਅਫ਼ਸੋਸ ਜਤਾਇਆ: “ਹੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ! ਹੇ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ, ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਬਦਲੇ ਮਰ ਗਿਆ ਹੁੰਦਾ!” [72] ਜਦੋਂ ਤੱਕ ਯੋਆਬ ਉਸ ਨੂੰ “ਉਸ ਦੇ ਸੋਗ ਦੀ ਵਧੀਕੀ” [73] ਤੋਂ ਉਭਰਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਪ੍ਰਤੀ ਆਪਣਾ ਫਰਜ਼ ਨਿਭਾਉਣ ਲਈ ਮਨਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ [74] । ਡੇਵਿਡ ਗਿਲਗਾਲ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਅਤੇ ਬਿਨਯਾਮੀਨ ਦੇ ਗੋਤਾਂ ਦੁਆਰਾ ਯਰਦਨ ਨਦੀ ਦੇ ਪਾਰ ਅਤੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਾਪਸ ਲੈ ਗਿਆ। [75]

ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਬੁੱਢਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਮੰਜੇ 'ਤੇ ਪਿਆ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਅਡੋਨੀਯਾਹ, ਉਸਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਬਚਿਆ ਹੋਇਆ ਪੁੱਤਰ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤੀ ਵਾਰਸ, ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਾਜਾ ਘੋਸ਼ਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ। [76] ਬਥਸ਼ਬਾ ਅਤੇ ਨਾਥਨ ਡੇਵਿਡ ਕੋਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਪਹਿਲੇ ਵਾਅਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਬਥਸ਼ਬਾ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੂੰ ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਤਾਜ ਦੇਣ ਦਾ ਸਮਝੌਤਾ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਅਦੋਨੀਯਾਹ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [77] ਡੇਵਿਡ 40 ਸਾਲ ਰਾਜ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ 70 ਸਾਲ ਦੀ ਉਮਰ ਵਿੱਚ ਮਰ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, [78] ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਮੌਤ ਦੇ ਬਿਸਤਰੇ 'ਤੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਰਾਹਾਂ ਵਿੱਚ ਚੱਲਣ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁਸ਼ਮਣਾਂ ਤੋਂ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। [79]

ਜ਼ਬੂਰ

 
ਡੇਵਿਡ ਕੰਪੋਜ਼ਿੰਗ ਦ ਸਾਲਮ, ਪੈਰਿਸ ਸਲਟਰ, 10ਵੀਂ ਸਦੀ [80]

ਸਮੂਏਲ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਕੁਸ਼ਲ ਰਬਾਬ ਵਾਦਕ [81] ਅਤੇ "ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦਾ ਮਿੱਠਾ ਜ਼ਬੂਰ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ" ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ। [lower-alpha 3] ਫਿਰ ਵੀ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਲਗਭਗ ਅੱਧੇ ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਦਾ ਸਿਰਲੇਖ "ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਜ਼ਬੂਰ" ਹੈ (ਜਿਸਦਾ ਅਨੁਵਾਦ "ਡੇਵਿਡ ਲਈ" ਜਾਂ "ਡੇਵਿਡ ਲਈ" ਵਜੋਂ ਵੀ ਅਨੁਵਾਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ) ਅਤੇ ਪਰੰਪਰਾ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀਆਂ ਖਾਸ ਘਟਨਾਵਾਂ ਨਾਲ ਕਈਆਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਦੀ ਹੈ (ਉਦਾਹਰਨ ਲਈ, ਜ਼ਬੂਰ3, 7, 18, 34, 51, 52, 54, 56, 57, 59, 60, 63 ਅਤੇ 142 ), [83] ਸਿਰਲੇਖ ਦੇਰ ਨਾਲ ਜੋੜਿਆ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜ਼ਬੂਰ ਨੂੰ ਡੇਵਿਡ ਨਾਲ ਨਿਸ਼ਚਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [84]

ਜ਼ਬੂਰ 34 ਦਾਊਦ ਨੂੰ ਪਾਗਲ ਹੋਣ ਦਾ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਕੇ ਅਬੀਮਲਕ (ਜਾਂ ਰਾਜਾ ਆਕੀਸ਼ ) ਤੋਂ ਭੱਜਣ ਦੇ ਮੌਕੇ 'ਤੇ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। [85] 1 ਸਮੂਏਲ 21 ਵਿੱਚ ਸਮਾਨਾਂਤਰ ਬਿਰਤਾਂਤ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਉਸ ਆਦਮੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦੀ ਬਜਾਏ ਜਿਸਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਜਾਨਾਂ ਲਈਆਂ ਸਨ, ਅਬੀਮਲੇਕ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਜਾਣ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, "ਕੀ ਮੈਂ ਪਾਗਲਾਂ ਤੋਂ ਇੰਨਾ ਛੋਟਾ ਹਾਂ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਇੱਥੇ ਲਿਆਉਣਾ ਪਏਗਾ? ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ? ਕੀ ਇਹ ਆਦਮੀ ਮੇਰੇ ਘਰ ਆਉਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ?" [86]

ਅਬਰਾਹਾਮਿਕ ਪਰੰਪਰਾ ਵਿੱਚ ਵਿਆਖਿਆ

ਸੋਧੋ

ਰੱਬੀ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ

ਡੇਵਿਡ ਰੱਬੀ ਯਹੂਦੀ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਣ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਹੈ, ਉਸਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਕਥਾਵਾਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਪਰੰਪਰਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਪਾਲਣ ਪੋਸ਼ਣ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਜੈਸੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਵਜੋਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਸਾਲ ਉਜਾੜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੀਆਂ ਭੇਡਾਂ ਚਾਰਨ ਵਿੱਚ ਬਿਤਾਏ ਜਦੋਂ ਉਸਦੇ ਭਰਾ ਸਕੂਲ ਵਿੱਚ ਸਨ। [87]

ਬਾਥਸ਼ਬਾ ਨਾਲ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਵਿਭਚਾਰ ਨੂੰ ਤੋਬਾ ਕਰਨ ਦੀ ਸ਼ਕਤੀ ਦਾ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨ ਦੇ ਇੱਕ ਮੌਕੇ ਵਜੋਂ ਵਿਆਖਿਆ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਅਤੇ ਤਲਮੂਦ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਵਿਭਚਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਲੜਾਈ ਦੀ ਪੂਰਵ ਸੰਧਿਆ 'ਤੇ ਤਲਾਕ ਦੇ ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਅਭਿਆਸ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਤਾਲਮੂਡਿਕ ਸਰੋਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਊਰੀਯਾਹ ਦੀ ਮੌਤ ਨੂੰ ਕਤਲ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਣਾ ਚਾਹੀਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਅਧਾਰ 'ਤੇ ਕਿ ਊਰੀਆ ਨੇ ਰਾਜੇ ਦੇ ਸਿੱਧੇ ਹੁਕਮ ਨੂੰ ਮੰਨਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਅਪਰਾਧ ਕੀਤਾ ਸੀ। [88] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਟ੍ਰੈਕਟੇਟ ਮਹਾਸਭਾ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਅਪਰਾਧਾਂ ਲਈ ਪਛਤਾਵਾ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮਾਫ਼ੀ ਮੰਗੀ। ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਬਥਸ਼ਬਾ ਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਪਾਪਾਂ ਨੂੰ ਧਰਮ-ਗ੍ਰੰਥ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ ਹਟਾਇਆ। [89]

ਯਹੂਦੀ ਦੰਤਕਥਾ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਬਥਸ਼ਬਾ ਨਾਲ ਪਾਪ, ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਵੈ-ਚੇਤਨਾ ਦੀ ਸਜ਼ਾ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਉਸਨੂੰ ਪਰਤਾਵੇ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਣ ਲਈ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਨੂੰ ਬੇਨਤੀ ਕੀਤੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋ ਉਹ ਅਬਰਾਹਾਮ, ਇਸਹਾਕ ਅਤੇ ਯਾਕੂਬ (ਜਿਸ ਨੇ ਸਫਲਤਾਪੂਰਵਕ ਪ੍ਰੀਖਿਆ ਪਾਸ ਕੀਤੀ) ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸਥਿਰਤਾ ਦਾ ਸਬੂਤ ਦੇ ਸਕੇ। ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਨਾਮ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਨ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਆਖਰਕਾਰ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਪਰਤਾਵੇ ਦੁਆਰਾ ਅਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। [90]

ਮਿਦਰਸ਼ਿਮ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਆਦਮ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦੇ 70 ਸਾਲ ਛੱਡ ਦਿੱਤੇ। [91] ਨਾਲ ਹੀ, ਤਾਲਮੂਦ ਯਰੂਸ਼ਲਮੀ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਜਨਮ ਅਤੇ ਮੌਤ ਸ਼ਾਵੂਟ (ਹਫ਼ਤਿਆਂ ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ) ਦੇ ਯਹੂਦੀ ਛੁੱਟੀ 'ਤੇ ਹੋਈ ਸੀ। ਉਸ ਦੀ ਧਾਰਮਿਕਤਾ ਇੰਨੀ ਮਹਾਨ ਸੀ ਕਿ ਉਸ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ ਸਵਰਗ ਤੋਂ ਚੀਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਹੇਠਾਂ ਲਿਆ ਸਕਦੀਆਂ ਸਨ। [92]

ਈਸਾਈ

King David the Prophet
 
Venerated inਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ[98] ਪੂਰਬੀ ਆਰਥੋਡਾਕਸ[99]
Feastਦਸੰਬਰ 29, 6 ਅਕਤੂਬਰ – ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਧਰਮ
ਗੁਣਜ਼ਬੂਰ, ਹਾਰਪ, ਗੋਲਿਅਥ ਦਾ ਮੁਖੀ

ਮਸੀਹਾ ਸੰਕਲਪ ਈਸਾਈ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਬੁਨਿਆਦੀ ਹੈ। ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਧਰਤੀ ਦਾ ਰਾਜਾ ਜੋ ਬ੍ਰਹਮ ਨਿਯੁਕਤੀ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਸਨ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ("ਮਸਹ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ", ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਸਦਾ ਸਿਰਲੇਖ ਮਸੀਹਾ ਸੀ), "ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਪੁੱਤਰ" ਪਿਛਲੀਆਂ ਦੋ ਸਦੀਆਂ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸਾਧਾਰਨ ਅਤੇ ਸਵਰਗੀ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣ ਗਿਆ ਜੋ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਨੂੰ ਬਚਾਏਗਾ ਅਤੇ ਇੱਕ ਨਵੀਂ ਸ਼ੁਰੂਆਤ ਕਰੇਗਾ। ਰਾਜ. ਇਹ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਈਸਾਈਅਤ ਵਿੱਚ ਮਸੀਹਾਸ਼ਿਪ ਦੀ ਧਾਰਨਾ ਦੀ ਪਿੱਠਭੂਮੀ ਸੀ, ਜਿਸਨੇ ਯਿਸੂ ਦੇ ਕਰੀਅਰ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ "ਜ਼ੀਓਨ ਪੰਥ ਦੇ ਰਹੱਸਵਾਦ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਸਿਰਲੇਖਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰਜਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪੁਜਾਰੀ-ਰਾਜੇ ਵਜੋਂ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਸੀ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਸਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਅਤੇ ਮਨੁੱਖ ਵਿਚਕਾਰ ਵਿਚੋਲਾ ਸੀ। [93]

ਮੁਢਲੇ ਚਰਚ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਸੀ ਕਿ "ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੇ ਮਸੀਹ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਇਆ ; ਬੈਥਲਹਮ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਸਥਾਨ ਹੈ; ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਆਜੜੀ ਜੀਵਨ ਮਸੀਹ, ਚੰਗੇ ਆਜੜੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ; ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਚੁਣੇ ਗਏ ਪੰਜ ਪੱਥਰ ਪੰਜ ਜ਼ਖ਼ਮਾਂ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹਨ; ਉਸਦੇ ਭਰੋਸੇਮੰਦ ਸਲਾਹਕਾਰ, ਅਹੀਟੋਫੇਲ ਦੁਆਰਾ ਵਿਸ਼ਵਾਸਘਾਤ, ਅਤੇ ਸੇਡਰੋਨ ਤੋਂ ਲੰਘਣਾ ਸਾਨੂੰ ਮਸੀਹ ਦੇ ਪਵਿੱਤਰ ਜਨੂੰਨ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਡੇਵਿਡਿਕ ਜ਼ਬੂਰ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਨਵੇਂ ਨੇਮ ਤੋਂ ਸਿੱਖਦੇ ਹਾਂ, ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਮਸੀਹਾ ਦੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਹੈ। " [94] ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ, " ਸ਼ਾਰਲਮੇਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਸੋਚਿਆ, ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਦਰਬਾਰੀ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ, ਇੱਕ 'ਨਵੇਂ ਡੇਵਿਡ' ਵਜੋਂ ਦੇਖਿਆ ਗਿਆ। [ਇਹ] ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿਚ ਕੋਈ ਨਵਾਂ ਵਿਚਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ [ਜਿਸ ਦੀ] ਸਮੱਗਰੀ ਅਤੇ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਉਸ ਦੁਆਰਾ ਬਹੁਤ ਵਧਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।" [95]

ਪੱਛਮੀ ਰੀਤੀ ਚਰਚ ( ਲੂਥਰਨ, ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ) 29 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਜਾਂ 6 ਅਕਤੂਬਰ ਨੂੰ, [96] ਪੂਰਬੀ ਰੀਤੀ 19 ਦਸੰਬਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦਾ ਦਿਨ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ। [97] ਪੂਰਬੀ ਆਰਥੋਡਾਕਸ ਚਰਚ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਕੈਥੋਲਿਕ ਚਰਚ "ਪਵਿੱਤਰ ਧਰਮੀ ਪੈਗੰਬਰ ਅਤੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ" ਦੇ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦਿਨ ਨੂੰ ਪਵਿੱਤਰ ਪੂਰਵਜਾਂ ਦੇ ਐਤਵਾਰ ( ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਜਨਮ ਦੇ ਮਹਾਨ ਤਿਉਹਾਰ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੋ ਐਤਵਾਰ) ਨੂੰ ਮਨਾਉਂਦੇ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਉਸ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਮਨਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਯਿਸੂ ਦੇ ਹੋਰ ਪੂਰਵਜ . ਉਸ ਨੂੰ ਜਨਮ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਐਤਵਾਰ ਨੂੰ, ਜੋਸਫ਼ ਅਤੇ ਜੇਮਜ਼, ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਭਰਾ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਯਾਦ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [98]

ਵਿਚਕਾਰਲਾ ਯੁੱਗ

 
ਮੱਧਯੁਗ ਦੇ ਹੇਰਾਲਡਸ ਦੁਆਰਾ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਤੌਰ 'ਤੇ ਹਥਿਆਰਾਂ ਦਾ ਕੋਟ। [99] ( ਆਇਰਲੈਂਡ ਦੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਸਮਾਨ )

ਮੱਧ ਯੁੱਗ ਦੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਈਸਾਈ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਨੌਂ ਯੋਗ ਦਾ ਮੈਂਬਰ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਨਾਇਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਜੋ ਬਹਾਦਰੀ ਦੇ ਸਾਰੇ ਆਦਰਸ਼ ਗੁਣਾਂ ਨੂੰ ਸ਼ਾਮਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਉਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਅਧਿਐਨ ਲਈ ਇੱਕ ਕੀਮਤੀ ਵਿਸ਼ੇ ਵਜੋਂ ਪ੍ਰਸਤਾਵਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਸ਼ਾਹੀ ਰੁਤਬੇ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖਦੇ ਸਨ। ਨੌਂ ਵਰਥੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਇਹ ਪਹਿਲੂ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਾਹਿਤ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚਿੱਤਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਮੂਰਤੀਕਾਰਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਆਮ ਵਿਸ਼ੇ ਵਜੋਂ ਅਪਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ।

ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਮੱਧਕਾਲੀ ਪੱਛਮੀ ਯੂਰਪ ਅਤੇ ਪੂਰਬੀ ਈਸਾਈ -ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਮੂਨੇ ਦਾ ਸ਼ਾਸਕ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਮ-ਨਿਯੁਕਤ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦਾ ਪ੍ਰਤੀਕ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਈਸਾਈ ਰੋਮਨ ਅਤੇ ਬਿਜ਼ੰਤੀਨੀ ਸਮਰਾਟਾਂ ਦੇ ਬਾਈਬਲੀ ਪੂਰਵਜ ਵਜੋਂ ਸਮਝਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਸ਼ਾਸਕਾਂ ਲਈ "ਨਿਊ ਡੇਵਿਡ" ਨਾਮ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਸਨਮਾਨਤ ਸੰਦਰਭ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। [100] ਜਾਰਜੀਅਨ ਬਾਗਰਾਟਿਡਸ ਅਤੇ ਇਥੋਪੀਆ ਦੇ ਸੋਲੋਮੋਨਿਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਨੇ ਉਸ ਤੋਂ ਸਿੱਧੇ ਜੈਵਿਕ ਵੰਸ਼ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ। [101] ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ, ਫ੍ਰੈਂਕਿਸ਼ ਕੈਰੋਲਿੰਗੀਅਨ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦੇ ਰਾਜੇ ਅਕਸਰ ਡੇਵਿਡ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਜੋੜਦੇ ਸਨ; ਸ਼ਾਰਲਮੇਨ ਖੁਦ ਕਦੇ-ਕਦਾਈਂ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਨਾਮ ਆਪਣੇ ਉਪਨਾਮ ਵਜੋਂ ਵਰਤਦਾ ਸੀ। [100]

ਇਸਲਾਮ

ਡੇਵਿਡ (ਅਰਬੀ: داود ਦਾਊਦ ਜਾਂ ਦਾਊਦ ) ਇਸਲਾਮ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਸ਼ਖਸੀਅਤ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀਆਂ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਨ ਲਈ ਰੱਬ ਦੁਆਰਾ ਭੇਜੇ ਗਏ ਪ੍ਰਮੁੱਖ ਨਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੁਰਾਨ ਵਿੱਚ ਕਈ ਵਾਰ ਅਰਬੀ ਨਾਮ ਦਾਊਦ, ਦਾਊਦ ਜਾਂ ਦਾਊਦ ਨਾਲ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਅਕਸਰ ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਸੁਲੇਮਾਨ ਨਾਲ। ਕੁਰਾਨ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਗੋਲਿਅਥ ( Q2:251 ) ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਜੋ ਫਲਿਸਤੀ ਸੈਨਾ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਿਪਾਹੀ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ, ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਰਾਜ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕੀਤਾ ( Q38:20 )। ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ "ਧਰਤੀ 'ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦਾ ਉਪ-ਨਿਧੀ " ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਸੀ ( Q38:26 ) ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਸਹੀ ਨਿਰਣਾ ਦਿੱਤਾ ( Q21:78 ; Q37:21–24, Q26 ) ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਜ਼ਬੂਰਾਂ ਨੂੰ, ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵਜੋਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ( Q4:163 ) ; Q17:55 )। ਪੰਛੀਆਂ ਅਤੇ ਪਹਾੜਾਂ ਨੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕਜੁੱਟ ਹੋ ਗਏ ( Q21:79 ; Q34:10 ; Q38:18 ), ਜਦੋਂ ਕਿ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਲਈ ਲੋਹੇ ਨੂੰ ਨਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ( Q34:10 ), [102] ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਕਲਾ ਦੀ ਸਿੱਖਿਆ ਵੀ ਦਿੱਤੀ। ਫੈਸ਼ਨਿੰਗ ਚੇਨ ਮੇਲ ਆਇਰਨ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ( Q21:80 ); [103] ਇਸ ਗਿਆਨ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਂਸੀ ਅਤੇ ਕਾਸਟ ਆਇਰਨ -ਹਥਿਆਰਬੰਦ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਦਿੱਤਾ, ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਅਤੇ ਆਰਥਿਕ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਨਾ ਕਰਨ ਲਈ। ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ, ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਖੇਤਾਂ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੇ ਇੱਕ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਫੈਸਲਾ ਦਿੱਤਾ ( Q21:78 ) ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚ ਦੋ ਵਿਵਾਦਾਂ ਵਿਚਕਾਰ ਮਾਮਲੇ ਦਾ ਨਿਰਣਾ ਕੀਤਾ ( Q38:21-23 )। ਕਿਉਂਕਿ ਕੁਰਾਨ ਵਿਚ ਡੇਵਿਡ ਦੁਆਰਾ ਊਰੀਯਾਹ ਨਾਲ ਕੀਤੇ ਗਏ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਜ਼ਿਕਰ ਨਹੀਂ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਬਥਸ਼ਬਾ ਦਾ ਕੋਈ ਹਵਾਲਾ ਹੈ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਇਸ ਬਿਰਤਾਂਤ ਨੂੰ ਰੱਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। [104]

ਮੁਸਲਿਮ ਪਰੰਪਰਾ ਅਤੇ ਹਦੀਸ ਰੋਜ਼ਾਨਾ ਪ੍ਰਾਰਥਨਾ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਵਰਤ ਰੱਖਣ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੋਸ਼ 'ਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। [105] ਕੁਰਾਨ ਦੇ ਟਿੱਪਣੀਕਾਰ, ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਅਤੇ ਪੈਗੰਬਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦੇ ਸੰਕਲਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਸੰਖੇਪ ਕੁਰਾਨ ਦੇ ਬਿਰਤਾਂਤਾਂ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜ਼ਬੂਰ ਗਾਉਣ ਦੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਉਸ ਦੇ ਸੁੰਦਰ ਪਾਠ ਅਤੇ ਵੋਕਲ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਉਸਦੀ ਅਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਮਨਮੋਹਕ ਸ਼ਕਤੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਮਨੁੱਖ ਉੱਤੇ ਸਗੋਂ ਸਾਰੇ ਜਾਨਵਰਾਂ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਉੱਤੇ ਆਪਣਾ ਪ੍ਰਭਾਵ ਬੁਣਿਆ ਹੈ, ਜੋ ਉਸ ਨਾਲ ਮਿਲ ਕੇ ਪ੍ਰਮਾਤਮਾ ਦੀ ਉਸਤਤ ਕਰਨਗੇ। [106]

ਇਤਿਹਾਸਕਤਾ

ਸੋਧੋ

ਸਾਹਿਤਕ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ

 
ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਮੂਰਤੀ (1609-1612) ਨਿਕੋਲਸ ਕੋਰਡੀਅਰ ਦੁਆਰਾ ਰੋਮ, ਇਟਲੀ ਵਿੱਚ ਬੇਸਿਲਿਕਾ ਡੀ ਸਾਂਤਾ ਮਾਰੀਆ ਮੈਗਗੀਓਰ ਦੇ ਬੋਰਗੀਜ਼ ਚੈਪਲ ਵਿੱਚ

ਬਾਈਬਲ ਸੰਬੰਧੀ ਸਾਹਿਤ ਅਤੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਖੋਜਾਂ ਹੀ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਤਸਦੀਕ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਕੁਝ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਸੰਭਾਵਤ ਤੌਰ 'ਤੇ 11ਵੀਂ ਅਤੇ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀ ਰਿਕਾਰਡਾਂ ਤੋਂ ਸੰਕਲਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਸੰਕਲਨ ਦੀ ਸਹੀ ਤਾਰੀਖ ਨੂੰ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਸਪੱਸ਼ਟ ਇਤਿਹਾਸਕ ਆਧਾਰ ਨਹੀਂ ਹੈ। [107] ਹੋਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਸਮੂਏਲ ਦੀਆਂ ਕਿਤਾਬਾਂ 7ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਰਾਜਾ ਜੋਸੀਯਾਹ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕਾਫ਼ੀ ਹੱਦ ਤੱਕ ਰਚੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਜੋ ਬੇਬੀਲੋਨ ਦੀ ਗ਼ੁਲਾਮੀ (6ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ) ਦੌਰਾਨ ਵਧੀਆਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਲਗਭਗ 550 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਈਆਂ ਸਨ। ਓਲਡ ਟੈਸਟਾਮੈਂਟ ਦੇ ਵਿਦਵਾਨ ਗ੍ਰੀਮ ਔਲਡ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਹੋਰ ਸੰਪਾਦਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ - ਚਾਂਦੀ ਦਾ ਚੌਥਾਈ-ਸ਼ੇਕੇਲ ਜੋ ਸ਼ਾਊਲ ਦਾ ਨੌਕਰ ਸੈਮੂਅਲ ਨੂੰ 1 ਸੈਮੂਅਲ 9 ਵਿੱਚ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ "ਲਗਭਗ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਫ਼ਾਰਸੀ ਜਾਂ ਹੇਲੇਨਿਸਟਿਕ ਪੀਰੀਅਡ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀ ਦੀ ਮਿਤੀ ਨੂੰ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਕਰਦਾ ਹੈ" ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਕ ਚੌਥਾਈ- ਸ਼ੇਕੇਲ ਹਾਸਮੋਨੀਅਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਹੋਣ ਲਈ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। [108] ਸੈਮੂਅਲ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਕਾਂ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਆਪਣੇ ਇਤਿਹਾਸ ਲਈ, "ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਉਭਾਰ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ" [109] ਅਤੇ "ਉਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਬਿਰਤਾਂਤ" ਸਮੇਤ ਕਈ ਪੁਰਾਣੇ ਸਰੋਤਾਂ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿੱਤਾ। [110] [111] ਇਤਿਹਾਸ ਦੀ ਕਿਤਾਬ, ਜੋ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਇੱਕ ਵੱਖਰੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਸ਼ਾਇਦ 350-300 ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰਚੀ ਗਈ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਰੋਤ ਵਜੋਂ ਸੈਮੂਅਲ ਅਤੇ ਕਿੰਗਜ਼ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੀ ਹੈ। [112]

ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਸਬੂਤ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਯਹੂਦਾਹ ਇੱਕ ਪੂਰਨ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨਾਲੋਂ ਕੁਝ ਘੱਟ ਸੀ: ਇਹ ਅਕਸਰ ਉਸਨੂੰ ਮੇਲੇਕ ਦੀ ਬਜਾਏ, " ਰਾਜਕੁਮਾਰ " ਜਾਂ "ਮੁਖੀ", ਜਿਸਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ "ਰਾਜਾ" ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ; ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਕੋਈ ਵੀ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਨੌਕਰਸ਼ਾਹੀ ਸਥਾਪਤ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਜਿਸਦੀ ਇੱਕ ਰਾਜ ਨੂੰ ਲੋੜ ਹੈ (ਇੱਥੋਂ ਤੱਕ ਕਿ ਉਸਦੀ ਫੌਜ ਵਲੰਟੀਅਰਾਂ ਦੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਹੈ), ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਅਤੇ ਹੇਬਰੋਨ ਦੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਉਸਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਘਰੇਲੂ ਖੇਤਰ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਹਨ। [9]

ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਸੰਭਵ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਸ਼੍ਰੇਣੀ ਉਪਲਬਧ ਹੈ। ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਿਦਵਾਨ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਕਿੰਗ ਆਰਥਰ ਦੀ ਦੰਤਕਥਾ ਜਾਂ ਹੋਮਰ ਦੇ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਦੇ ਸਮਾਨ ਇੱਕ ਬਹਾਦਰੀ ਵਾਲੀ ਕਹਾਣੀ ਮੰਨਦੇ ਹਨ, [113] [114] ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਜਿਹੀਆਂ ਤੁਲਨਾਵਾਂ ਸਵਾਲੀਆ ਹਨ। [115] ਇੱਕ ਥੀਮ ਜੋ ਕਿ ਦੂਜੇ ਨੇੜਲੇ ਪੂਰਬੀ ਸਾਹਿਤ ਦੇ ਸਮਾਨਤਾ ਹੈ ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਜੋਨਾਥਨ ਵਿਚਕਾਰ ਸਬੰਧਾਂ ਦਾ ਸਮਰੂਪ ਸੁਭਾਅ ਹੈ। ਜਾਸ਼ਰ ਦੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਉਦਾਹਰਣ, ਸੈਮੂਅਲ 2 (1:26) ਵਿੱਚ ਉਲੀਕਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿੱਥੇ ਡੇਵਿਡ ਨੇ "ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ ਕਿ ਜੋਨਾਥਨ ਦਾ ਪਿਆਰ ਉਸ ਲਈ ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲੋਂ ਮਿੱਠਾ ਸੀ", ਅਚਿਲਸ ਦੀ ਪੈਟ੍ਰੋਕਲਸ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ "ਇੱਕ ਔਰਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ" ਐਨਕੀਡੂ ਲਈ ਗਿਲਗਾਮੇਸ਼ ਦਾ ਪਿਆਰ। [116] [117] ਦੂਸਰੇ ਮੰਨਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਮੁਆਫੀ ਹੈ-ਉਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਸਮਕਾਲੀ ਦੋਸ਼ਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ, ਕਤਲ ਅਤੇ ਕਤਲੇਆਮ ਵਿੱਚ ਉਸਦੀ ਸ਼ਮੂਲੀਅਤ ਦਾ। [118] ਸੈਮੂਅਲ ਅਤੇ ਕ੍ਰੋਨਿਕਲਜ਼ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਕਾਂ ਦਾ ਉਦੇਸ਼ ਇਤਿਹਾਸ ਨੂੰ ਰਿਕਾਰਡ ਕਰਨਾ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਪਰ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਰਾਜ ਨੂੰ ਅਟੱਲ ਅਤੇ ਫਾਇਦੇਮੰਦ ਵਜੋਂ ਅੱਗੇ ਵਧਾਉਣਾ ਸੀ, ਅਤੇ ਇਸ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ ਜੋ ਠੋਸ ਅਤੇ ਨਿਰਵਿਵਾਦ ਹੈ। [9]

ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਕੁਝ ਹੋਰ ਅਧਿਐਨਾਂ ਨੂੰ ਲਿਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ: ਬਾਰੂਕ ਹੈਲਪਰਨ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਇੱਕ ਬੇਰਹਿਮ ਜ਼ਾਲਮ, ਇੱਕ ਕਾਤਲ ਅਤੇ ਗਥ ਦੇ ਫ਼ਲਿਸਤੀ ਰਾਜੇ ਆਕੀਸ਼ ਦੇ ਜੀਵਨ ਭਰ ਦੇ ਜਾਲਦਾਰ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ; [119] ਸਟੀਵਨ ਮੈਕਕੇਂਜ਼ੀ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਇੱਕ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ ਤੋਂ ਆਇਆ ਸੀ, "ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ ਅਤੇ ਬੇਰਹਿਮ" ਅਤੇ ਇੱਕ ਜ਼ਾਲਮ ਸੀ ਜਿਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰਾਂ ਸਮੇਤ ਆਪਣੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦਾ ਕਤਲ ਕੀਤਾ ਸੀ। [120] ਜੋਏਲ ਐਸ. ਬੈਡਨ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ "ਇੱਕ ਅਭਿਲਾਸ਼ੀ, ਬੇਰਹਿਮ, ਮਾਸ-ਅਤੇ ਲਹੂ-ਲੁਹਾਨ ਆਦਮੀ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਹੈ ਜਿਸਨੇ ਕਤਲ, ਚੋਰੀ, ਰਿਸ਼ਵਤਖੋਰੀ, ਸੈਕਸ, ਧੋਖੇ ਅਤੇ ਦੇਸ਼ਧ੍ਰੋਹ ਸਮੇਤ ਕਿਸੇ ਵੀ ਜ਼ਰੂਰੀ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਸ਼ਕਤੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ। [121]  ਵਿਲੀਅਮ ਜੀ. ਡੇਵਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ "ਇੱਕ ਸੀਰੀਅਲ ਕਿਲਰ" ਦੱਸਿਆ। [122]

ਜੈਕਬ ਐਲ ਰਾਈਟ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਸਭ ਤੋਂ ਪ੍ਰਸਿੱਧ ਕਥਾਵਾਂ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਗੋਲਿਅਥ ਦੀ ਹੱਤਿਆ, ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ ਨਾਲ ਉਸਦਾ ਸਬੰਧ, ਅਤੇ ਸਿਰਫ਼ ਯਹੂਦਾਹ ਦੀ ਬਜਾਏ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਇੱਕ ਯੂਨਾਈਟਿਡ ਕਿੰਗਡਮ ਉੱਤੇ ਉਸਦਾ ਸ਼ਾਸਨ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ, ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਰਚਨਾ ਹੈ ਜੋ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪੀੜ੍ਹੀਆਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ, ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਹ ਜਿਹੜੇ ਦੇਰ ਦੇ ਫਾਰਸੀ ਜਾਂ ਹੇਲੇਨਿਸਟਿਕ ਦੌਰ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। [123]

ਆਈਜ਼ਕ ਕਲੀਮੀ ਨੇ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਬਾਰੇ ਲਿਖਿਆ ਸੀ: “ਰਾਜੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਸਮੇਂ ਬਾਰੇ ਜੋ ਕੁਝ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਲਗਭਗ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਹਵਾਲੇ ਉੱਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਹੈ। ਫਿਰ ਵੀ, ਇੱਥੇ ਇਹ ਵੀ ਕੋਈ ਹਮੇਸ਼ਾ ਨਿਰਣਾਇਕ ਸਬੂਤ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਕੋਈ ਖਾਸ ਬਾਈਬਲੀ ਹਵਾਲਾ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਅਸਲ ਇਤਿਹਾਸਕ ਸਥਿਤੀ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਦਲੀਲ ਤੋਂ ਪਰੇ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਇਸ ਜਾਂ ਉਸ ਡਿਗਰੀ ਲਈ ਮੰਨਣਯੋਗ ਹੈ।" [124]

ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਖੋਜ

 
ਟੇਲ ਡੈਨ ਸਟੇਲ

1993 ਵਿੱਚ ਖੋਜਿਆ ਗਿਆ ਟੇਲ ਡੈਨ ਸਟੇਲ, 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ / 8ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਦਮਿਸ਼ਕ ਦੇ ਇੱਕ ਰਾਜੇ ਹਜ਼ਾਏਲ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਇੱਕ ਉੱਕਰਿਆ ਪੱਥਰ ਹੈ। ਇਹ ਦੋ ਦੁਸ਼ਮਣ ਰਾਜਿਆਂ ਉੱਤੇ ਰਾਜੇ ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹਿਬਰੂ: ביתדוד‎ , bytdwd, ਜਿਸਦਾ ਜ਼ਿਆਦਾਤਰ ਵਿਦਵਾਨ "ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਡੇਵਿਡ" ਵਜੋਂ ਅਨੁਵਾਦ ਕਰਦੇ ਹਨ। [125] [126] ਹੋਰ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਨੇ ਇਸ ਰੀਡਿੰਗ ਨੂੰ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਹੈ, [125] ਪਰ ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਯਹੂਦਾਹ ਦੇ ਰਾਜ ਦੇ ਇੱਕ ਰਾਜਵੰਸ਼ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨਾਮ ਦੇ ਇੱਕ ਸੰਸਥਾਪਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵੰਸ਼ ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਇਆ ਸੀ। [125]

ਦੋ ਐਪੀਗ੍ਰਾਫਰ, ਆਂਡਰੇ ਲੇਮੇਰ ਅਤੇ ਐਮਿਲ ਪੁਏਚ, ਨੇ 1994 ਵਿੱਚ ਅਨੁਮਾਨ ਲਗਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਮੋਆਬ ਤੋਂ ਮੇਸ਼ਾ ਸਟੀਲ, ਜੋ ਕਿ 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਹੈ, ਵਿੱਚ ਲਾਈਨ 31 ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ "ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਡੇਵਿਡ" ਸ਼ਬਦ ਵੀ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ, ਹਾਲਾਂਕਿ ਇਹ ਇਸ ਤੋਂ ਘੱਟ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਮੰਨਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। ਟੇਲ ਡੈਨ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਵਿੱਚ ਜ਼ਿਕਰ. [125] ਮਈ 2019 ਵਿੱਚ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਫਿਨਕੇਲਸਟਾਈਨ, ਨਦਾਵ ਨਾਅਮਨ, ਅਤੇ ਥਾਮਸ ਰੋਮਰ ਨੇ ਨਵੇਂ ਚਿੱਤਰਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਸਿੱਟਾ ਕੱਢਿਆ ਕਿ ਸ਼ਾਸਕ ਦੇ ਨਾਮ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਵਿਅੰਜਨ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਬਾਜ਼ੀ ਨਾਲ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ "ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਡੇਵਿਡ" ਪੜ੍ਹਨ ਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ। ਮੋਆਬ ਵਿੱਚ ਬਾਦਸ਼ਾਹ ਦਾ ਨਿਵਾਸ ਸ਼ਹਿਰ "ਹੋਰੋਨਾਇਮ", ਇਹ ਸੰਭਾਵਨਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜਿਸ ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਉਹ ਰਾਜਾ ਬਾਲਕ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਾਮ ਇਬਰਾਨੀ ਬਾਈਬਲ ਤੋਂ ਵੀ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। [127] [128] ਉਸ ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ, ਮਾਈਕਲ ਲੈਂਗਲੋਇਸ ਨੇ ਲੇਮੇਅਰ ਦੇ ਵਿਚਾਰ ਦੀ ਪੁਸ਼ਟੀ ਕਰਨ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਬਰਕਰਾਰ ਸਟੀਲ ਦੇ ਉੱਚ-ਰੈਜ਼ੋਲੂਸ਼ਨ ਵਾਲੀਆਂ ਤਸਵੀਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਸੀ ਕਿ ਲਾਈਨ 31 ਵਿੱਚ "ਹਾਊਸ ਆਫ਼ ਡੇਵਿਡ" ਸ਼ਬਦ ਸ਼ਾਮਲ ਹੈ। ". [128] [129] ਲੈਂਗਲੋਇਸ ਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿੰਦੇ ਹੋਏ, ਨਅਮਨ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ "ਹਾਊਸ ਆਫ ਡੇਵਿਡ" ਰੀਡਿੰਗ ਅਸਵੀਕਾਰਨਯੋਗ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਵਾਕ ਬਣਤਰ ਪੱਛਮੀ ਸਾਮੀ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖਾਂ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੈ। [130]

 
ਕਰਨਾਕ ਵਿਖੇ ਬੂਬਸਟਾਈਟ ਪੋਰਟਲ ਦੇ ਨੇੜੇ ਸ਼ੋਸ਼ੇਂਕ I ਦੀ ਜਿੱਤ ਦੀ ਰਾਹਤ, ਦੇਵਤਾ ਅਮੂਨ-ਰੇ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਰਾਜਾ ਦੁਆਰਾ ਉਸਦੇ ਨੇੜੇ ਪੂਰਬੀ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਜਿੱਤੇ ਗਏ ਸ਼ਹਿਰਾਂ ਅਤੇ ਪਿੰਡਾਂ ਦੀ ਸੂਚੀ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।

ਦੋ ਸਟੀਲਜ਼ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਬਾਈਬਲ ਵਿਦਵਾਨ ਅਤੇ ਮਿਸਰ ਵਿਗਿਆਨੀ ਕੇਨੇਥ ਕਿਚਨ ਸੁਝਾਅ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਨਾਮ ਫ਼ਿਰਊਨ ਸ਼ੋਸ਼ੇਂਕ ਦੀ ਰਾਹਤ ਵਿੱਚ ਵੀ ਪ੍ਰਗਟ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਦੀ ਪਛਾਣ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਬਾਈਬਲ ਵਿੱਚ ਸ਼ਿਸ਼ਕ ਨਾਲ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। [131] [132] ਰਾਹਤ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ੋਸ਼ੇਂਕ ਨੇ 925 ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਵਿੱਚ ਫਲਸਤੀਨ ਦੇ ਸਥਾਨਾਂ 'ਤੇ ਛਾਪਾ ਮਾਰਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ ਕਿਚਨ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਨੂੰ "ਡੇਵਿਡ ਦੀਆਂ ਉਚਾਈਆਂ" ਵਜੋਂ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਦੱਖਣੀ ਯਹੂਦਾਹ ਅਤੇ ਨੇਗੇਵ ਵਿੱਚ ਸੀ ਜਿੱਥੇ ਬਾਈਬਲ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਸ਼ਾਊਲ ਤੋਂ ਸ਼ਰਨ ਲਈ ਸੀ। ਰਾਹਤ ਨੂੰ ਨੁਕਸਾਨ ਪਹੁੰਚਿਆ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਆਖਿਆ ਅਨਿਸ਼ਚਿਤ ਹੈ। [132]

ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਸ਼ਲੇਸ਼ਣ

ਸਵਾਲ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸਬੂਤਾਂ ਵਿੱਚੋਂ, ਜੌਨ ਹੈਰਲਸਨ ਹੇਜ਼ ਅਤੇ ਜੇਮਜ਼ ਮੈਕਸਵੈੱਲ ਮਿਲਰ ਨੇ 2006 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ: "ਜੇਕਰ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪ੍ਰੋਫਾਈਲ ਦੁਆਰਾ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਯਕੀਨ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਫਲਸਤੀਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਤੀਜਾ ਨਿਕਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਦੌਰਾਨ, ਅਤੇ ਨਿਸ਼ਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਸੁਝਾਅ ਦੇਣ ਲਈ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਇੱਕ ਮਹਾਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਅਤੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰਕ ਕੇਂਦਰ ਸੀ।" [133] ਇਹ ਐਮੇਲੀ ਕੁਹਰਟ ਦੇ 1995 ਦੇ ਸਿੱਟੇ ਨੂੰ ਗੂੰਜਦਾ ਹੈ, ਜਿਸ ਨੇ ਨੋਟ ਕੀਤਾ ਕਿ "ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੋਂ ਕੋਈ ਸ਼ਾਹੀ ਸ਼ਿਲਾਲੇਖ ਨਹੀਂ ਹਨ (ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲਿਖਤੀ ਸਮੱਗਰੀ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ), ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਜਾਂ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਵੀ ਸਮਕਾਲੀ ਸੰਦਰਭ ਨਹੀਂ ਹੈ," ਨੋਟ ਕਰਦੇ ਹੋਏ, "ਇਸ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਕਈ ਸਾਈਟਾਂ 'ਤੇ ਮਹੱਤਵਪੂਰਨ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਸਬੂਤ ਸੈੱਟ ਕੀਤੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ, ਜੋ ਕਿ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਿਤ ਹੈ." [134]

2007 ਵਿੱਚ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਫਿਨਕੇਲਸਟਾਈਨ ਅਤੇ ਨੀਲ ਆਸ਼ਰ ਸਿਲਬਰਮੈਨ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਸਬੂਤ ਦਰਸਾਉਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਯਹੂਦਾਹ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਆਬਾਦੀ ਵਾਲਾ ਸੀ ਅਤੇ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਸਬੂਤਾਂ ਨੇ ਸੁਝਾਅ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਸਿਰਫ਼ ਇੱਕ ਅਜਿਹੇ ਖੇਤਰ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਜਿਸਨੂੰ ਇੱਕ ਰਾਜ ਜਾਂ ਇੱਕ ਰਾਜ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਦੱਸਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ, ਪਰ ਇੱਕ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ, ਬਹੁਤ ਛੋਟਾ ਅਤੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਉੱਤਰ ਵੱਲ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੇ ਪੁਰਾਣੇ ਅਤੇ ਵਧੇਰੇ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਰਾਜ ਦੁਆਰਾ ਛਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। [135] ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਮੰਨਿਆ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਈਸ਼ਵਰਵਾਦੀ ਨਹੀਂ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੱਤਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸੰਚਾਲਕਾਂ ਨੇ ਸਮਕਾਲੀ ਲੋੜਾਂ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਲਈ ਇੱਕ ਸੰਯੁਕਤ, ਏਕਾਦਸ਼ਵਾਦੀ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਸੁਨਹਿਰੀ ਯੁੱਗ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। [136] ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੀਆਂ ਫੌਜੀ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਲਈ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਪ੍ਰਮਾਣਾਂ ਦੀ ਘਾਟ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਇੱਕ ਅਨੁਸਾਰੀ ਘੱਟ ਵਿਕਾਸ ਨੂੰ ਨੋਟ ਕੀਤਾ, 9ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੌਰਾਨ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ, ਇੱਕ ਵਧੇਰੇ ਵਿਕਸਤ ਅਤੇ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸਾਮਰੀਆ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਵਿੱਚ। [137] [136] [138]

2014 ਵਿੱਚ, ਅਮੀਹਾਈ ਮਜ਼ਾਰ ਨੇ ਲਿਖਿਆ ਕਿ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੀ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਨੂੰ "ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜ" ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [139] ਉਸਨੇ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਤੁਲਨਾ ਲਾਬਯਾ ਨਾਲ ਵੀ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਫ਼ਿਰਊਨ ਅਖੇਨਾਤੇਨ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਦੋਂ ਕਿ ਮਜ਼ਾਰ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਡੇਵਿਡ ਨੇ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੌਰਾਨ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਉੱਤੇ ਰਾਜ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਉਹ ਦਲੀਲ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਬਾਈਬਲ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸਾਰਾ ਪਾਠ "ਸਾਹਿਤਕ-ਪੁਰਾਣਿਕ ਸੁਭਾਅ" ਹੈ। [140] ਵਿਲੀਅਮ ਜੀ. ਡੇਵਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਸੌਲ, ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਸ਼ਾਸਨ ਵਾਜਬ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਤ ਹਨ, ਪਰ "ਅੱਜ ਦੇ ਬਹੁਤੇ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਵਿਗਿਆਨੀ ਇਹ ਦਲੀਲ ਦੇਣਗੇ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਇੱਕ ਕਿਸਮ ਦੇ ਪਹਾੜੀ-ਦੇਸ਼ ਦੇ ਸਰਦਾਰ ਰਾਜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਸੀ"। [122] [141] [142]

ਲੇਸਟਰ ਐਲ. ਗ੍ਰੈਬੇ ਨੇ 2017 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਸੀ ਕਿ: "ਮੁੱਖ ਸਵਾਲ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਆਇਰਨ ਆਈਆਈਏ ਵਿੱਚ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦਾ ਬੰਦੋਬਸਤ ਸੀ: ਕੀ ਇਹ ਇੱਕ ਮਾਮੂਲੀ ਬੰਦੋਬਸਤ ਸੀ, ਸ਼ਾਇਦ ਇੱਕ ਵੱਡਾ ਪਿੰਡ ਜਾਂ ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਗੜ੍ਹ ਸੀ ਪਰ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਜਾਂ ਕੀ ਇਹ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਸੀ। ਵਧਦਾ-ਫੁੱਲਦਾ – ਜਾਂ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਇੱਕ ਉੱਭਰ ਰਿਹਾ – ਰਾਜ? ਮੁਲਾਂਕਣ ਕਾਫ਼ੀ ਵੱਖਰੇ ਹਨ ..." [143] ਇਸਹਾਕ ਕਲੀਮੀ ਨੇ 2018 ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਕਿ: "ਕੋਈ ਵੀ ਸਮਕਾਲੀ ਵਾਧੂ-ਬਾਈਬਲੀ ਸਰੋਤ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਦੌਰਾਨ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਅਤੇ ਯਹੂਦਾਹ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦਾ ਕੋਈ ਬਿਰਤਾਂਤ ਪੇਸ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ, ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਅਸੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਅਵਸ਼ੇਸ਼ ਆਪਣੇ ਆਪ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੇ। ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਅਸਪਸ਼ਟ ਸਬੂਤ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕਰੋ।" [144]

ਡੇਵਿਡਿਕ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਦੇ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਨੂੰ 2005 ਵਿੱਚ ਇਲਾਤ ਮਜ਼ਾਰ ਦੇ ਵੱਡੇ ਪੱਥਰ ਦੇ ਢਾਂਚੇ ਅਤੇ ਸਟੈਪਡ ਸਟੋਨ ਸਟ੍ਰਕਚਰ ਦੀ ਖੁਦਾਈ ਦੁਆਰਾ ਚੁਣੌਤੀ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਹੈ। [145] ਈਲਾਤ ਮਜ਼ਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਦੋਵੇਂ ਢਾਂਚੇ ਇੱਕ ਇਕਾਈ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਆਰਕੀਟੈਕਚਰਲ ਤੌਰ 'ਤੇ ਜੁੜੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ, ਅਤੇ ਇਹ ਕਿ ਉਹ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੀਆਂ ਹਨ। ਮਜ਼ਾਰ ਇਸ ਡੇਟਿੰਗ ਨੂੰ ਕਈ ਕਲਾਕ੍ਰਿਤੀਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ; ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨ, ਦੋ ਫੋਨੀਸ਼ੀਅਨ-ਸ਼ੈਲੀ ਦੇ ਹਾਥੀ ਦੰਦ ਦੀ ਜੜ੍ਹ, ਇੱਕ ਕਾਲਾ ਅਤੇ ਲਾਲ ਜੱਗ, ਅਤੇ ਇੱਕ ਰੇਡੀਓਕਾਰਬਨ ਮਿਤੀ ਵਾਲੀ ਹੱਡੀ, 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਅਨੁਮਾਨਿਤ ਹੈ। [146] ਅਮੀਹਾਈ ਮਜ਼ਾਰ, ਅਬ੍ਰਾਹਮ ਫੌਸਟ, ਨਾਦਵ ਨਾਮਨ ਅਤੇ ਵਿਲੀਅਮ ਜੀ ਡੇਵਰ ਨੇ ਵੀ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਡੇਟਿੰਗ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਚੁਣੌਤੀਆਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। [147] [148] [149] [150] [151] [141] 2010 ਵਿੱਚ, ਪੁਰਾਤੱਤਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਈਲਾਤ ਮਜ਼ਾਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀਆਂ ਕੰਧਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇ ਦੀ ਖੋਜ ਦਾ ਐਲਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਮੰਨਦੀ ਹੈ। ਮਜ਼ਾਰ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਇਹ ਸਾਬਤ ਕਰੇਗਾ ਕਿ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੰਗਠਿਤ ਰਾਜ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। [152] 2006 ਵਿੱਚ, ਕੇਨੇਥ ਕਿਚਨ ਵੀ ਇਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸਿੱਟੇ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਿਆ, ਇਹ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ "ਦਸਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਕਨਾਨ ਦਾ ਭੌਤਿਕ ਪੁਰਾਤੱਤਵ ਇਸਦੇ ਭੂ-ਭਾਗ ਉੱਤੇ ਇੱਕ ਏਕੀਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜ ਦੀ ਪੁਰਾਣੀ ਹੋਂਦ ਨਾਲ ਮੇਲ ਖਾਂਦਾ ਹੈ।" [153]

ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਫਿਨਕੇਲਸਟਾਈਨ, ਲਿਲੀ ਸਿੰਗਰ-ਅਵਿਟਜ਼, ਜ਼ੀਵ ਹਰਜ਼ੋਗ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਉਸਿਸ਼ਕਿਨ ਵਰਗੇ ਵਿਦਵਾਨ ਇਹਨਾਂ ਸਿੱਟਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। [154] ਫਿਨਕੇਲਸਟਾਈਨ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਤੱਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਢਾਂਚਿਆਂ ਦੀ ਡੇਟਿੰਗ ਨੂੰ ਸਵੀਕਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਤੱਥ ਦੇ ਆਧਾਰ 'ਤੇ ਕਿ ਸਾਈਟ 'ਤੇ ਬਾਅਦ ਦੀਆਂ ਬਣਤਰਾਂ ਅੰਡਰਲਾਈੰਗ ਪਰਤਾਂ ਵਿੱਚ ਡੂੰਘੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ ਕਰ ਗਈਆਂ ਸਨ, ਕਿ ਪੂਰੇ ਖੇਤਰ ਦੀ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੇ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਖੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ ਅਤੇ ਫਿਰ ਬੈਕਫਿਲ ਕੀਤੀ ਗਈ ਸੀ। ਬਾਅਦ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਮਿੱਟੀ ਦੇ ਬਰਤਨ ਪਹਿਲੇ ਪੱਧਰ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਪਾਏ ਗਏ ਸਨ, ਅਤੇ ਇਸ ਦੇ ਨਤੀਜੇ ਵਜੋਂ ਈ. ਮਜ਼ਾਰ ਦੁਆਰਾ ਇਕੱਠੇ ਕੀਤੇ ਗਏ ਖੋਜਾਂ ਨੂੰ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। [155] ਅਰੇਨ ਮਾਇਰ ਨੇ 2010 ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੋਈ ਸਬੂਤ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਢਾਂਚਾ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਤੋਂ ਹੈ, ਅਤੇ ਉਸ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਮਜ਼ਬੂਤ, ਕੇਂਦਰੀਕ੍ਰਿਤ ਰਾਜ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਸਬੂਤ "ਕਮਜ਼" ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। [156]

ਪੁਰਾਤੱਤਵ-ਵਿਗਿਆਨੀ ਯੋਸੇਫ ਗਾਰਫਿਨਕੇਲ ਅਤੇ ਸਾਰ ਗਨੋਰ ਦੁਆਰਾ ਖੀਰਬੇਟ ਕਿਆਫਾ ਵਿਖੇ ਖੁਦਾਈ ਵਿੱਚ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰੀ ਬੰਦੋਬਸਤ ਰੇਡੀਓਕਾਰਬਨ ਮਿਲਿਆ, ਜੋ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰੀ ਰਾਜ ਦੀ ਹੋਂਦ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਅਜਿਹੀ ਖੋਜ ਦੇ ਬਾਅਦ, ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਪੁਰਾਤਨਤਾ ਅਥਾਰਟੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, "ਖਿਰਬਤ ਕਿਯਾਫਾ ਵਿਖੇ ਖੁਦਾਈ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਹਿਰੀ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜੋ 11ਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਵੀ ਪੂਰਵ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਯਹੂਦਾਹ ਵਿੱਚ ਮੌਜੂਦ ਸੀ। ਹੁਣ ਇਹ ਦਲੀਲ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਕਿ ਯਹੂਦਾਹ ਦਾ ਰਾਜ ਸਿਰਫ਼ ਅੱਠਵੀਂ ਸਦੀ ਈਸਾ ਪੂਰਵ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਜਾਂ ਬਾਅਦ ਦੀ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਤਾਰੀਖ ਵਿੱਚ ਵਿਕਸਤ ਹੋਇਆ ਸੀ। " [157] ਹਾਲਾਂਕਿ, ਖੀਰਬੇਟ ਕਿਆਫਾ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਕੁਝ ਸਿੱਟਿਆਂ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚਣ ਲਈ ਤਕਨੀਕਾਂ ਅਤੇ ਵਿਆਖਿਆਵਾਂ ਦੀ ਦੂਜੇ ਵਿਦਵਾਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਆਲੋਚਨਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਇਜ਼ਰਾਈਲ ਫਿਨਕੇਲਸਟਾਈਨ ਅਤੇ ਤੇਲ ਅਵੀਵ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਅਲੈਗਜ਼ੈਂਡਰ ਫੈਂਟਲਕਿਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਇਸ ਦੀ ਬਜਾਏ, ਪ੍ਰਸਤਾਵ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਪਛਾਣ ਇੱਕ ਹਿੱਸੇ ਵਜੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇ। ਉੱਤਰੀ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ. [158]

2018 ਵਿੱਚ, ਅਬ੍ਰਾਹਮ ਫੌਸਟ ਅਤੇ ਯੇਅਰ ਸਪੀਰ ਨੇ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਤੋਂ ਲਗਭਗ 30 ਮੀਲ ਦੂਰ ਟੇਲ ਈਟਨ ਵਿਖੇ ਇੱਕ ਕਨਾਨੀ ਸਾਈਟ ਨੂੰ ਇੱਕ ਯਹੂਦਾਹ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੁਆਰਾ ਸ਼ਾਂਤੀਪੂਰਨ ਸਮੂਲੀਅਤ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਕਬਜ਼ੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਅਤੇ 11 ਦੇ ਅਖੀਰ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਸਮੇਂ ਇੱਕ ਪਿੰਡ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕੇਂਦਰੀ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਜਾਂ 10ਵੀਂ ਸਦੀ ਈ.ਪੂ. ਇਸ ਪਰਿਵਰਤਨ ਨੇ ਉਸਾਰੀ ਵਿੱਚ ਕੁਝ ਐਸ਼ਲਰ ਬਲਾਕਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ, ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਦਲੀਲ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਸੰਯੁਕਤ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਸਿਧਾਂਤ ਦਾ ਸਮਰਥਨ ਕਰਦਾ ਹੈ। [159] [160]

ਕਲਾ ਅਤੇ ਸਾਹਿਤ

ਸੋਧੋ

ਸਾਹਿਤ

 
ਡੇਵਿਡ ਅਬਸਾਲੋਮ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਸੋਗ ਮਨਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ, ਗੁਸਤਾਵ ਡੋਰੇ ਦੁਆਰਾ

ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਸਾਹਿਤਕ ਰਚਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ:

  • 1517 ਡੇਵਿਡਿਆਡ ਕ੍ਰੋਏਸ਼ੀਅਨ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਕਵੀ, ਰੋਮਨ ਕੈਥੋਲਿਕ ਪਾਦਰੀ, ਅਤੇ ਪੁਨਰਜਾਗਰਣ ਮਨੁੱਖਤਾਵਾਦੀ ਮਾਰਕੋ ਮਾਰੂਲੀਕ (ਜਿਸਦਾ ਨਾਮ ਕਈ ਵਾਰ "ਮਾਰਕਸ ਮਾਰੁਲਸ" ਵਜੋਂ ਲਾਤੀਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ) ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਨਵ-ਲਾਤੀਨੀ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਹੈ। ਹੋਮਰ ਦੇ ਮਹਾਂਕਾਵਿ ਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਛੋਟੇ ਹਿੱਸਿਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਡੇਵਿਡਿਆਡ ਨੂੰ ਵਰਜਿਲ ਦੇ ਐਨੀਡ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਮਾਡਲ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਮਾਮਲਾ ਇੰਨਾ ਜ਼ਿਆਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮਾਰੁਲਿਕ ਦੇ ਸਮਕਾਲੀਆਂ ਨੇ ਉਸਨੂੰ " ਸਪਲਿਟ ਤੋਂ ਕ੍ਰਿਸਚੀਅਨ ਵਰਜਿਲ" ਕਿਹਾ ਸੀ। ਫਿਲੋਲੋਜਿਸਟ ਮਿਰੋਸਲਾਵ ਮਾਰਕੋਵਿਚ ਵੀ ਕੰਮ ਵਿੱਚ " ਓਵਿਡ, ਲੂਕਨ ਅਤੇ ਸਟੇਟਸ ਦੇ ਪ੍ਰਭਾਵ" ਦਾ ਪਤਾ ਲਗਾਉਂਦਾ ਹੈ।
  • 1681–82 ਡ੍ਰਾਈਡਨ ਦੀ ਲੰਮੀ ਕਵਿਤਾ ਅਬਸਾਲੋਮ ਅਤੇ ਅਚੀਟੋਫੇਲ ਇੱਕ ਰੂਪਕ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਅਬਸਾਲੋਮ ਦੀ ਬਗਾਵਤ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਉਸ ਦੀ ਸਮਕਾਲੀ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਸਥਿਤੀ ਦੇ ਵਿਅੰਗ ਦੇ ਅਧਾਰ ਵਜੋਂ ਵਰਤਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੋਨਮਾਊਥ ਬਗਾਵਤ (1685) ਵਰਗੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸ਼ਾਮਲ ਹਨ। ਪੋਪਿਸ਼ ਪਲਾਟ (1678) ਅਤੇ ਬੇਦਖਲੀ ਸੰਕਟ
  • 1893 ਸਰ ਆਰਥਰ ਕੋਨਨ ਡੋਇਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਸ਼ੈਰਲੌਕ ਹੋਮਜ਼ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦ ਐਡਵੈਂਚਰ ਆਫ਼ ਦ ਕਰੂਕਡ ਮੈਨ ਦੀ ਬੁਨਿਆਦ ਵਜੋਂ ਵਰਤਿਆ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਹੋਲਮਜ਼ ਨੇ ਕਹਾਣੀ ਦੇ ਅੰਤ ਵਿੱਚ "ਉਰੀਯਾਹ ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ਬਾ ਦੇ ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਮਾਮਲੇ" ਦਾ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। [161]
  • 1928 ਐਲਮਰ ਡੇਵਿਸ ਦਾ ਨਾਵਲ ਜਾਇੰਟ ਕਿਲਰ ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਬਾਈਬਲ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਬਿਆਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ਿੰਗਾਰਦਾ ਹੈ, ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇੱਕ ਕਵੀ ਵਜੋਂ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਦੂਜਿਆਂ ਨੂੰ ਬਹਾਦਰੀ ਅਤੇ ਰਾਜਸ਼ਾਹੀ ਦੇ "ਗੰਦੇ ਕੰਮ" ਕਰਨ ਲਈ ਲੱਭਣ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਨਾਵਲ ਵਿੱਚ, ਇਲਹਾਨਨ ਨੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਗੋਲਿਅਥ ਨੂੰ ਮਾਰਿਆ ਪਰ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਕ੍ਰੈਡਿਟ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ; ਅਤੇ ਜੋਆਬ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਚਚੇਰੇ ਭਰਾ ਅਤੇ ਜਨਰਲ, ਨੇ ਯੁੱਧ ਅਤੇ ਰਾਜਕਥਾ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਸ਼ਕਲ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਲਈ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਲੈ ਲਿਆ ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਇਸਦੀ ਬਜਾਏ ਕਵਿਤਾ ਲਿਖੀ ਜਾਂ ਲਿਖਿਆ।
  • 1936 ਵਿਲੀਅਮ ਫਾਕਨਰ ਦਾ ਅਬਸਾਲੋਮ, ਅਬਸਾਲੋਮ! ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸ਼ਾਲੋਮ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ; ਆਪਣੇ ਪਿਤਾ ਦੇ ਵਿਰੁੱਧ ਉਸਦੀ ਬਗਾਵਤ ਅਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜਰਨੈਲ, ਯੋਆਬ ਦੇ ਹੱਥੋਂ ਉਸਦੀ ਮੌਤ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਇਹ ਅਬਸਾਲੋਮ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸੌਤੇਲੇ ਭਰਾ, ਅਮਨੋਨ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀ ਭੈਣ ਤਾਮਾਰ ਦੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਲਈ ਬਦਲਾ ਲੈਣ ਦੇ ਸਮਾਨ ਹੈ।
  • 1946 ਗਲੇਡਿਸ ਸਮਿੱਟ ਦਾ ਨਾਵਲ ਡੇਵਿਡ ਦ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਪੂਰੇ ਜੀਵਨ ਦੀ ਇੱਕ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਜੀਵਨੀ ਸੀ। ਕਿਤਾਬ ਨੇ ਖਾਸ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਲਈ, ਜੋਨਾਥਨ ਦੇ ਨਾਲ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਨੂੰ ਸਪੱਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਸਮਲਿੰਗੀ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਉਣ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਜੋਖਮ ਲਿਆ, ਪਰ ਆਖਰਕਾਰ ਸਿਰਲੇਖ ਦੇ ਪਾਤਰ ਦੀ ਇੱਕ ਨਰਮ ਪੇਸ਼ਕਾਰੀ ਵਜੋਂ ਆਲੋਚਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਪੈਨ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।
  • 1966 ਜੁਆਨ ਬੋਸ਼, ਇੱਕ ਡੋਮਿਨਿਕਨ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਨੇਤਾ ਅਤੇ ਲੇਖਕ, ਨੇ ਡੇਵਿਡ: ਇੱਕ ਕਿੰਗ ਦੀ ਜੀਵਨੀ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਕੈਰੀਅਰ ਦੇ ਇੱਕ ਯਥਾਰਥਵਾਦੀ ਚਿੱਤਰਣ ਵਜੋਂ ਲਿਖੀ।
  • 1970 ਡੈਨ ਜੈਕਬਸਨ ਦਾ ਦ ਰੇਪ ਆਫ਼ ਤਾਮਾਰ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਇੱਕ ਦਰਬਾਰੀ ਯੋਨਾਦਾਬ ਦੁਆਰਾ, ਅਮਨੋਨ ਦੁਆਰਾ ਤਾਮਾਰ ਦੇ ਬਲਾਤਕਾਰ ਦਾ ਇੱਕ ਕਲਪਿਤ ਬਿਰਤਾਂਤ ਹੈ।
  • 1972 ਸਟੀਫਨ ਹੇਮ ਨੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਰਿਪੋਰਟ ਲਿਖੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਏਥਨ ਨੇ ਰਾਜਾ ਸੁਲੇਮਾਨ ਦੇ ਆਦੇਸ਼ਾਂ 'ਤੇ ਸੰਕਲਿਤ ਕੀਤਾ "ਡੇਵਿਡ, ਜੇਸੀ ਦੇ ਪੁੱਤਰ ਦੇ ਜੀਵਨ 'ਤੇ ਇੱਕ ਸੱਚੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰਮਾਣਿਕ ਰਿਪੋਰਟ" - ਪੂਰਬੀ ਜਰਮਨ ਲੇਖਕ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਅਦਾਲਤੀ ਇਤਿਹਾਸਕਾਰ ਨੂੰ ਇੱਕ "ਅਧਿਕਾਰਤ" ਲਿਖਣ ਦਾ ਚਿਤਰਣ। ਇਤਿਹਾਸ, ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਲੇਖਕ ਦੇ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਵਿਅੰਗਮਈ ਸੰਦਰਭਾਂ ਵਜੋਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ।
  • 1974 ਥਾਮਸ ਬਰਨੇਟ ਸਵਾਨ ਦੇ ਬਾਈਬਲ ਸੰਬੰਧੀ ਕਲਪਨਾ ਨਾਵਲ ਹਾਉ ਆਰ ਦ ਮਾਈਟੀ ਫਾਲਨ ਵਿੱਚ, ਡੇਵਿਡ ਅਤੇ ਜੋਨਾਥਨ ਨੂੰ ਸਪਸ਼ਟ ਤੌਰ 'ਤੇ ਪ੍ਰੇਮੀ ਹੋਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਸ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ, ਜੋਨਾਥਨ ਇੱਕ ਖੰਭਾਂ ਵਾਲੀ ਅਰਧ-ਮਨੁੱਖੀ ਨਸਲ (ਸੰਭਵ ਤੌਰ 'ਤੇ ਨੈਫਿਲਿਮ ) ਦਾ ਇੱਕ ਮੈਂਬਰ ਹੈ, ਜੋ ਕਿ ਮਨੁੱਖਤਾ ਦੇ ਨਾਲ ਮੌਜੂਦ ਕਈ ਨਸਲਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਹੈ ਪਰ ਅਕਸਰ ਇਸ ਦੁਆਰਾ ਸਤਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।
  • 1980 ਮਲਾਚੀ ਮਾਰਟਿਨ ਦਾ ਧੜੇ ਦਾ ਨਾਵਲ ਕਿੰਗਜ਼ ਆਫ਼ ਕਿੰਗਜ਼: ਡੇਵਿਡ ਦੀ ਲਾਈਫ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜੀਵਨ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ, ਅਡੋਨਾਈ ਦੇ ਫਲਿਸਤੀ ਦੇਵਤੇ ਡੇਗਨ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਜੇਤੂ।
  • 1984 ਜੋਸਫ਼ ਹੈਲਰ ਨੇ ਡੇਵਿਡ 'ਤੇ ਆਧਾਰਿਤ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਲਿਖਿਆ ਜਿਸਨੂੰ ਗੌਡ ਨੋਜ਼ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਸਾਈਮਨ ਐਂਡ ਸ਼ੂਸਟਰ ਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਇੱਕ ਬੁੱਢੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ, ਵੱਖ-ਵੱਖ ਬਾਈਬਲ ਦੇ ਪਾਤਰਾਂ ਦੀ ਬਹਾਦਰੀ ਦੀ ਬਜਾਏ ਮਨੁੱਖਤਾ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਚਿਤਰਣ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਲਾਲਚ, ਲਾਲਸਾ, ਸੁਆਰਥ, ਅਤੇ ਪਰਮੇਸ਼ੁਰ ਤੋਂ ਉਸ ਦੀ ਦੂਰੀ, ਉਸ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਟੁੱਟਣਾ, ਬਾਈਬਲ ਵਿਚ ਦੱਸੀਆਂ ਗਈਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੀ 20ਵੀਂ ਸਦੀ ਦੀ ਸਪੱਸ਼ਟ ਵਿਆਖਿਆ ਹੈ।
  • 1993 ਮੈਡੇਲੀਨ ਲ'ਐਂਗਲ ਦਾ ਨਾਵਲ ਸਰਟੇਨ ਵੂਮੈਨ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਅਤੇ ਇੱਕ ਸਮਾਨ ਆਧੁਨਿਕ ਪਰਿਵਾਰ ਦੀ ਗਾਥਾ ਦੁਆਰਾ ਪਰਿਵਾਰ, ਈਸਾਈ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਅਤੇ ਰੱਬ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ।
  • 1995 ਐਲਨ ਮੈਸੀ ਨੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਲਿਖਿਆ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਕੈਰੀਅਰ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਜੋਨਾਥਨ ਨਾਲ ਰਾਜੇ ਦੇ ਸਬੰਧਾਂ ਨੂੰ ਜਿਨਸੀ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ। [162]
  • 2015 ਗੇਰਾਲਡਾਈਨ ਬਰੂਕਸ ਨੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ ਲਿਖਿਆ, ਦ ਸੀਕਰੇਟ ਕੋਰਡ, ਨਬੀ ਨਾਥਨ ਦੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਤੋਂ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ। [163] [164]
  • 2020 ਮਾਈਕਲ ਅਰਡਿਟੀ ਨੇ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਨਾਵਲ, ਦ ਐਨੋਇਟਿਡ ਲਿਖਿਆ, ਜੋ ਉਸ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਪਤਨੀਆਂ, ਮਿਕਲ, ਅਬੀਗੈਲ ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ ਦੁਆਰਾ ਦੱਸਿਆ ਗਿਆ ਸੀ। [165] [166]

ਪੇਂਟਿੰਗਜ਼

ਮੂਰਤੀਆਂ

 
ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਦੁਆਰਾ ਡੇਵਿਡ

ਫਿਲਮ

ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਕਈ ਵਾਰ ਫਿਲਮਾਂ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ; ਇਹ ਕੁਝ ਸਭ ਤੋਂ ਮਸ਼ਹੂਰ ਹਨ:

ਟੈਲੀਵਿਜ਼ਨ

ਸੰਗੀਤ

 
ਇੱਕ ਇਜ਼ਰਾਈਲੀ ਸਟੈਂਪ 'ਤੇ ਡੇਵਿਡ
  • ਜਨਮਦਿਨ ਦੇ ਰਵਾਇਤੀ ਗੀਤ ਲਾਸ ਮਾਨੀਟਾਸ ਨੇ ਆਪਣੇ ਬੋਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਮੂਲ ਗਾਇਕ ਵਜੋਂ ਜ਼ਿਕਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।
  • 1622 ਥਾਮਸ ਟੌਮਕਿੰਸ ਦਾ ਕੋਰਲ ਗੀਤ "ਜਦੋਂ ਡੇਵਿਡ ਹਰਡ", ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਅਬਸਾਲੋਮ ਦੀ ਮੌਤ 'ਤੇ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜਵਾਬ ਬਾਰੇ, 1622 ਦੇ ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਗੀਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਹੋਇਆ ਹੈ। [174]
  • 1738 ਜਾਰਜ ਫ੍ਰੀਡਰਿਕ ਹੈਂਡਲ ਦੇ ਓਰੇਟੋਰੀਓ ਸੌਲ ਨੇ ਡੇਵਿਡ ਨੂੰ ਇਸਦੇ ਮੁੱਖ ਪਾਤਰਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਵਜੋਂ ਦਰਸਾਇਆ। [175]
  • 1921 ਰੇਨੇ ਮੋਰੈਕਸ ਦੁਆਰਾ ਇੱਕ ਲਿਬਰੇਟੋ ਦੇ ਨਾਲ ਆਰਥਰ ਹੋਨੇਗਰ ਦਾ ਓਰਟੋਰੀਓ ਲੇ ਰੋਈ ਡੇਵਿਡ, ਤੁਰੰਤ ਕੋਰਲ ਰਿਪਟੋਇਰ ਦਾ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਹਿੱਸਾ ਬਣ ਗਿਆ।
  • 1954 ਡੇਵਿਡ ਦੁਆਰਾ ਉਸ ਸ਼ਹਿਰ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਦੀ 3,000 ਵੀਂ ਵਰ੍ਹੇਗੰਢ ਦੇ ਜਸ਼ਨ ਵਿੱਚ ਯਰੂਸ਼ਲਮ ਵਿੱਚ ਡੇਰੀਅਸ ਮਿਲਹੌਡ ਦੇ ਓਪੇਰਾ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਪ੍ਰੀਮੀਅਰ ਹੋਇਆ। [176]
  • 1964 ਬੌਬ ਡਾਇਲਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤ " When The Ship Comes In " ("ਅਤੇ ਗੋਲਿਅਥ ਵਾਂਗ, ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ") ਦੀ ਆਖਰੀ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਵੱਲ ਸੰਕੇਤ ਕੀਤਾ।
  • 1983 ਬੌਬ ਡਾਇਲਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਗੀਤ " ਜੋਕਰਮੈਨ " ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ("ਮਾਈਕਲਐਂਜਲੋ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਉੱਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ")। [177]
  • 1984 ਲਿਓਨਾਰਡ ਕੋਹੇਨ ਦੇ ਗੀਤ " ਹਲੇਲੁਜਾਹ " ਵਿੱਚ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਹੈ ("ਇੱਕ ਗੁਪਤ ਰਾਗ ਸੀ ਜੋ ਡੇਵਿਡ ਨੇ ਵਜਾਇਆ ਸੀ ਅਤੇ ਇਹ ਪ੍ਰਭੂ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ", "ਹੱਲੇਲੂਜਾਹ ਦੀ ਰਚਨਾ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਰਾਜਾ") ਅਤੇ ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ ("ਤੁਸੀਂ ਉਸਨੂੰ ਛੱਤ 'ਤੇ ਨਹਾਉਂਦੇ ਦੇਖਿਆ ਸੀ" ) ਇਸਦੇ ਸ਼ੁਰੂਆਤੀ ਆਇਤਾਂ ਵਿੱਚ.
  • 1990 ਐਲਬਮ ਜੌਰਡਨ: ਦਿ ਕਮਬੈਕ 'ਤੇ ਪ੍ਰੀਫੈਬ ਸਪ੍ਰਾਉਟ ਦੁਆਰਾ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਗਏ ਪੈਡੀ ਮੈਕਅਲੂਨ ਦੁਆਰਾ "ਵਨ ਆਫ਼ ਦ ਬ੍ਰੋਕਨ" ਗੀਤ ਦਾ ਡੇਵਿਡ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਹੈ ("ਮੈਨੂੰ ਕਿੰਗ ਡੇਵਿਡ ਯਾਦ ਹੈ, ਉਸਦੀ ਬਰਬਤ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸੁੰਦਰ, ਸੁੰਦਰ ਗੀਤਾਂ ਨਾਲ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ। ਪ੍ਰਾਰਥਨਾਵਾਂ, ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਜਗ੍ਹਾ ਦਿਖਾਈ ਜਿੱਥੇ ਉਸਦਾ ਸੰਗੀਤ ਹੈ")।
  • 1991 "ਮੈਡ ਅਬਾਊਟ ਯੂ", ਸਟਿੰਗ ਦੀ ਐਲਬਮ ਦ ਸੋਲ ਕੇਜਜ਼ ਦਾ ਇੱਕ ਗੀਤ, ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਨਜ਼ਰੀਏ ਤੋਂ ਬਾਥਸ਼ੇਬਾ ਪ੍ਰਤੀ ਡੇਵਿਡ ਦੇ ਜਨੂੰਨ ਦੀ ਪੜਚੋਲ ਕਰਦਾ ਹੈ। [178]
  • 2000 ਗੀਤ "ਗਿੰਮੇ ਏ ਸਟੋਨ" ਲਿਟਲ ਫੀਟ ਐਲਬਮ ਚਾਈਨੀਜ਼ ਵਰਕ ਸੋਂਗਸ ਵਿੱਚ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਗੋਲਿਅਥ ਨਾਲ ਦੁਵੱਲੇ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਪੁਲ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਅਬਸਾਲੋਮ ਲਈ ਵਿਰਲਾਪ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। [179]

ਸੰਗੀਤਕ ਥੀਏਟਰ

ਤਾਸ਼ ਖੇਡਣਾ

ਕਾਫ਼ੀ ਸਮੇਂ ਲਈ, 15ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਕੇ ਅਤੇ 19ਵੀਂ ਸਦੀ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਰਿਹਾ, ਫ੍ਰੈਂਚ ਪਲੇਅ ਕਾਰਡ ਨਿਰਮਾਤਾਵਾਂ ਨੇ ਇਤਿਹਾਸ ਜਾਂ ਮਿਥਿਹਾਸ ਤੋਂ ਲਏ ਗਏ ਹਰੇਕ ਕੋਰਟ ਕਾਰਡ ਦੇ ਨਾਮ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕੀਤੇ। ਇਸ ਸੰਦਰਭ ਵਿੱਚ, ਸਪੇਡਜ਼ ਦੇ ਰਾਜੇ ਨੂੰ ਅਕਸਰ "ਡੇਵਿਡ" ਵਜੋਂ ਜਾਣਿਆ ਜਾਂਦਾ ਸੀ। [180] [181]

ਇਹ ਵੀ ਵੇਖੋ

ਸੋਧੋ

ਹਵਾਲੇ

ਸੋਧੋ
  1. Garfinkel, Yosef; Ganor, Saar; Hasel, Michael G. (2018). In the Footsteps of King David: Revelations from an Ancient Biblical City. Thames & Hudson. p. 182. ISBN 978-0-50077428-1. Archived from the original on 2020-10-11. Retrieved 2020-10-05.
  2. Avioz, Michael (2015). Josephus' Interpretation of the Books of Samuel. Bloomsbury. p. 99. ISBN 9780567458575. Archived from the original on 2020-10-11. Retrieved 2020-10-04.
  3. I Ch {{citation}}: |access-date= requires |url= (help)
  4. Isbouts, Jean Pierre (21 December 2018). "Why King David is one of the Bible's most compelling characters". National Geographic. Archived from the original on 2020-01-13. Retrieved 2020-08-19.
  5. Ben Halpetha, Jose (1971). M.D. Yerushalmi (ed.). Seder Olam Rabba (in ਹਿਬਰੂ). Gil Publishers, in affiliation with the Haredi Youth Organization. OCLC 233090728.
  6. "New reading of Mesha Stele could have far-reaching consequences for biblical history". phys.org. Retrieved 2021-07-22.
  7. Amanda Borschel-Dan. "High-tech study of ancient stone suggests new proof of King David's dynasty". The Times of Israel. Retrieved 2021-07-22.
  8. Writing and Rewriting the Story of Solomon in Ancient Israel; by Isaac Kalimi; page 32; Cambridge University Press, 2018; ISBN 9781108471268
  9. 9.0 9.1 9.2 Moore & Kelle 2011.
  10. "David". Oxford Islamic Studies. Oxford. Archived from the original on 19 ਨਵੰਬਰ 2018. Retrieved 10 March 2021.
  11. Manouchehri, Faramarz Haj; Khodaverdian, Shahram (28 September 2017). "David (Dāwūd)". Encyclopaedia Islamica. Brill. Retrieved 10 March 2021.
  12. "Jesse's Sons – How many sons did Jesse, King David's father, have?". christiananswers.net. Archived from the original on 2019-09-23. Retrieved 2019-09-23.
  13. "1 Chronicles 2:16 Their sisters were Zeruiah and Abigail. And the three sons of Zeruiah were Abishai, Joab, and Asahel". biblehub.com. Archived from the original on 2019-09-23. Retrieved 2019-09-23.
  14. Babylonian Talmud, Tractate Bava Batra 91a
  15. Lemaire 1999.
  16. Brueggemann, Walter (2011). David and His Theologian: Literary, Social, and Theological Investigations of the Early Monarchy. Wipf and Stock Publishers. ISBN 9781610975346. Archived from the original on 24 July 2020 – via Google Books.
  17. "1 Samuel 18:19". Archived from the original on 2014-05-08. Retrieved 2018-08-17.
  18. "1 Samuel 18:18-27". Archived from the original on 2014-05-08. Retrieved 2018-08-17.
  19. Flavious Josephus (1998). "6.10.2". In Whiston, William (ed.). Antiquities of the Jews. Thomas Nelson.
  20. "1 Samuel 25:14". Archived from the original on 2015-04-20. Retrieved 2018-08-17.
  21. "2 Samuel 3:14". Archived from the original on 2018-08-17. Retrieved 2018-08-17.
  22. ਫਰਮਾ:Bibleref2
  23. ਫਰਮਾ:Bibleref2
  24. According to the Dead Sea Scrolls and Greek version of 2 Samuel 13:21, "... he did not punish his son Amnon, because he loved him, for he was his firstborn." "2 Samuel 13 NLT". Bible Gateway. Archived from the original on 2019-09-23. Retrieved 2019-09-23.
  25. Soṭah, 10b
  26. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  27. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  28. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  29. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  30. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  31. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  32. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  33. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  34. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  35. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  36. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  37. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  38. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  39. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  40. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  41. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  42. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  43. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  44. ਫਰਮਾ:Bibleverse, NIV text
  45. cf. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  46. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  47. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  48. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  49. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  50. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  51. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  52. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  53. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  54. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  55. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  56. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  57. Lawrence O. Richards (2002). Bible Reader's Companion. David C Cook. pp. 210–. ISBN 978-0-7814-3879-7. Archived from the original on 2019-12-16. Retrieved 2017-07-28.
  58. Carlos Wilton (June 2004). Lectionary Preaching Workbook: For All Users of the Revised Common, the Roman Catholic, and the Episcopal Lectionaries. Series VIII. CSS Publishing. pp. 189–. ISBN 978-0-7880-2371-2.
  59. David J. Zucker (2013). The Bible's Prophets: An Introduction for Christians and Jews. Wipf and Stock Publishers. pp. 51–. ISBN 978-1-63087-102-4.
  60. "2 Samuel 11:2–4". Archived from the original on 2018-12-02. Retrieved 2018-12-01.
  61. Antony F. Campbell (2005). 2 Samuel. Wm. B. Eerdmans Publishing. pp. 104–. ISBN 978-0-8028-2813-2.
  62. Sara M. Koenig (2011). Isn't This Bathsheba?: A Study in Characterization. Wipf and Stock Publishers. pp. 69–. ISBN 978-1-60899-427-4.
  63. Antony F. Campbell (2004). Joshua to Chronicles: An Introduction. Westminster John Knox Press. pp. 161–. ISBN 978-0-664-25751-4. Archived from the original on 2019-12-16. Retrieved 2017-08-19.
  64. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  65. "2 Samuel 12:10". Bible Hub. Archived from the original on 2017-08-01.
  66. "2 Samuel 12:10". Salem Web Network. Archived from the original on 2017-07-29.; ਫਰਮਾ:Bibleverse
  67. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  68. Adultery was a capital crime under Mosaic law: ਫਰਮਾ:Bibleverse
  69. ਫਰਮਾ:Bibleverse: NIV translation
  70. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  71. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  72. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  73. "2 Samuel 19". Cambridge Bible for Schools and Colleges. Archived from the original on 2017-07-31. Retrieved 12 August 2017.
  74. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  75. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  76. ਫਰਮਾ:Bibleref
  77. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  78. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  79. ਫਰਮਾ:Bibleverse
  80. Helen C. Evans; William W. Wixom, eds. (5 March 1997). The Glory of Byzantium: Art and Culture of the Middle Byzantine Era, A.D. 843–1261. Metropolitan Museum of Art. p. 86. ISBN 9780870997778. Retrieved 5 March 2018 – via Internet Archive.
  81. ਫਰਮਾ:Bibleref2
  82. "2 Samuel 23:1". Archived from the original on 2017-07-27.
  83. Commentary on II Samuel 22, The Anchor Bible, Vol. 9.
  84. Steven McKenzie. "King David: A Biography". The Bible and Interpretation. Archived from the original on 2012-06-21.
  85. Psalm 34, Interlinear NIV Hebrew-English Old Testament, Kohlenberger, J.R, 1987.
  86. ਫਰਮਾ:Bibleref2
  87. Ginzberg, Louis (1909). The Legends of the Jews. Philadelphia: Jewish Publication Society.
  88. "David". jewishencyclopedia.com. Archived from the original on 2011-10-11. Retrieved 2014-10-29.
  89. Babylonian Talmud, Tractate Sanhedrin. p. 107a.
  90. Ginzberg, Louis (1909). The Legends of the Jews. Philadelphia: Jewish Publication Society.
  91. Zohar Bereishis 91b
  92. {{citation}}: Empty citation (help)
  93. "David" Archived 2009-08-19 at the Wayback Machine. article from Encyclopædia Britannica Online
  94. John Corbett (1911) King David Archived 2007-09-25 at the Wayback Machine. The Catholic Encyclopedia (New York: Robert Appleton Company)
  95. McManners, John (2001-03-15). The Oxford Illustrated History of Christianity. p. 101. ISBN 9780192854391. Archived from the original on 2016-02-09. Retrieved 2016-01-07.
  96. Zeno. "Lexikoneintrag zu »David (8)«. Vollständiges Heiligen-Lexikon, Band 1. Augsburg 1858, ..." www.zeno.org (in ਜਰਮਨ). Retrieved 2021-10-09.
  97. Saint of the Day Archived 2008-05-30 at the Wayback Machine. for December 29 at St. Patrick Catholic Church, Washington, D.C.
  98. "Пророк Дави́д Псалмопевец, царь Израильский". azbyka.rudays (in ਰੂਸੀ). Retrieved 2021-10-09.[permanent dead link]
  99. Lindsay of the Mount, Sir David (1542). Lindsay of the Mount Roll. Edinburgh, W. & D. Laing. Archived from the original on 2016-02-03. Retrieved 2015-06-21.
  100. 100.0 100.1 Garipzanov, Ildar H. (2008). The Symbolic Language of Royal Authority in the Carolingian World (c. 751–877). Brill. pp. 128, 225. ISBN 978-9004166691.
  101. Rapp, Stephen H. Jr. (1997). Imagining History at the Crossroads: Persia, Byzantium, and the Architects of the Written Georgian Past. Ph.D. dissertation, University of Michigan. p. 528.
  102. "Surah Saba - 10".
  103. "Surah Al-Anbya - 80".
  104. Wheeler, Brannon M. The A to Z of Prophets in Islam and Judaism, "David"
  105. "Dawud".
  106. Stories of the Prophets, Ibn Kathir, "Story of David"
  107. Hill, Andrew E.; Walton, John H. (2009) [1991]. A Survey of the Old Testament (3rd ed.). Grand Rapids: Zondervan. p. 258. ISBN 978-0-310-28095-8. Archived from the original on 2020-10-11. Retrieved 2019-12-27. The events of the book took place in the last half of the eleventh century and the early part of the tenth century BC, but it is difficult to determine when the events were recorded. There are no particularly persuasive reasons to date the sources used by the compiler later than the events themselves, and good reason to believe that contemporary records were kept (cf. 2 Sam. 20:24–25).
  108. Auld 2003.
  109. (ਫਰਮਾ:Bibleref2
  110. ਫਰਮਾ:Bibleref2 and ਫਰਮਾ:Bibleref2
  111. Knight 1991.
  112. McKenzie 2004.
  113. Thompson, Thomas L. (2001). "A view from Copenhagen: Israel and the History of Palestine". The Bible and Interpretation. Retrieved December 25, 2020. The history of Palestine and of its peoples is very different from the Bible's narratives, whatever political claims to the contrary may be. An independent history of Judea during the Iron I and Iron II periods has little room for historicizing readings of the stories of I-II Samuel and I Kings."A view from Copenhagen: Israel and the History of Palestine". The Bible and Interpretation. Retrieved 2020-12-25. The history of Palestine and of its peoples is very different from the Bible's narratives, whatever political claims to the contrary may be. An independent history of Judea during the Iron I and Iron II periods has little room for historicizing readings of the stories of I-II Samuel and I Kings.
  114. Redford 1992
  115. Kalimi, Isaac.
  116. Gordon 1995.
  117. Horner 1978.
  118. Baden 2013.
  119. Carasik, Michael (June 2014). "Review of Baruch Halpern's David's Secret Demons: Messiah, Murderer, Traitor, King" (PDF). Archived from the original (PDF) on 2007-08-10.
  120. Steven McKenzie. "King David: A Biography". The Bible and Interpretation. Archived from the original on 2012-06-21.
  121. Baden, Joel (2014-07-29). The Historical David: The Real Life of an Invented Hero (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). HarperCollins. ISBN 978-0-06-218837-3.
  122. 122.0 122.1 Dever 2020.
  123. "David, King of Judah (Not Israel)". bibleinterp.arizona.edu. July 2014. Retrieved 3 September 2017.
  124. Writing and Rewriting the Story of Solomon in Ancient Israel; by Isaac Kalimi; page 32; Cambridge University Press, 2018; ISBN 9781108471268
  125. 125.0 125.1 125.2 125.3 Pioske 2015.
  126. Lemaire 1994.
  127. Finkelstein, Na’aman & Römer 2019.
  128. 128.0 128.1 "New reading of the Mesha Stele inscription has major consequences for biblical history" (news release). American Friends of Tel Aviv University. 2 May 2019. Retrieved 22 October 2020.
  129. Langlois 2019.
  130. Na'aman 2019.
  131. ਫਰਮਾ:Bibleref2
  132. 132.0 132.1 McKenzie, Steven L. (2000). "One". King David: A Biography. ISBN 0-19-513273-4. Archived from the original on 2018-01-19. Retrieved 2018-06-19. {{cite book}}: |work= ignored (help)
  133. A History of Ancient Israel and Judah; ByJames Maxwell Miller & John Haralson Hayes; pages 204; SCM Press, 2006; ISBN 9780334041177
  134. Kuhrt, Amélie (1995). The Ancient Near East, c. 3000–330 BC, Band 1. New York: Routledge. p. 438. ISBN 978-0-41516-762-8.
  135. Finkelstein & Silberman 2007, pp. 26–27; Finkelstein & Silberman 2002
  136. 136.0 136.1 Finkelstein & Silberman 2002.
  137. Finkelstein & Silberman 2002, pp. 158.
  138. Finkelstein & Silberman 2002.
  139. Mazar, Amihai. Archaeology and the biblical Narrative: The Case of the United Monarchy (PDF). Archived from the original (PDF) on 2014-06-11.
  140. "First Person: Did the Kingdoms of Saul, David and Solomon Actually Exist?". Biblical Archaeology Society. 2020-12-12. Retrieved 2021-07-20.
  141. 141.0 141.1 Dever 2017.
  142. "NOVA | The Bible's Buried Secrets | Archeology of the Hebrew Bible". PBS. Retrieved 2021-07-20. The stories of Solomon are larger than life. According to the stories, Solomon imported 100,000 workers from what is now Lebanon. Well, the whole population of Israel probably wasn't 100,000 in the 10th century. Everything Solomon touched turned to gold. In the minds of the biblical writers, of course, David and Solomon are ideal kings chosen by Yahweh. So they glorify them. Now, archeology can't either prove or disprove the stories. But I think most archeologists today would argue that the United Monarchy was not much more than a kind of hill-country chiefdom. It was very small-scale.
  143. Ancient Israel: What Do We Know and How Do We Know It? By Lester L. Grabbe; page 77Bloomsbury Publishing, 2017
  144. Writing and Rewriting the Story of Solomon in Ancient Israel; by Isaac Kalimi; page 32; Cambridge University Press, 2018; ISBN 9781108471268
  145. Zachary Thomas, "Debating the United Monarchy: let's see how far we've come."
  146. Mazar, Eilat, Excavations at the Summit of the City of David, Preliminary Report of Seasons 2005–2007, Shoham, Jerusalem and New York, 2009, pp. 52–56.
  147. Mazar, Amihai. Archaeology and the biblical Narrative: The Case of the United Monarchy (PDF). Archived from the original (PDF) on 2014-06-11.
  148. Mazar, Amihai.
  149. Avraham Faust 2010.
  150. “The Stepped Stone Structure” in Mazar ed., The Summit of the City of David Excavations 2005–2008: Final Reports Volume I: Area G (2015), pp. 169–88
  151. Na'aman 2014.
  152. 'Jerusalem city wall dates back to King Solomon'; by Abe Selig; Jerusalem Post, 23 February 2010; at
  153. Kitchen, K. A. (2006-06-09). On the Reliability of the Old Testament. Wm. B. Eerdmans Publishing. ISBN 978-0-8028-0396-2.
  154. Has King David's Palace in Jerusalem been Found?
  155. The "Large Stone Structure" in Jerusalem Reality versus Yearning By Israel Finkelstein, 2011; Zeitschrift des Deutschen Palastina-Vereins 127(1):2-10; at
  156. 'Jerusalem city wall dates back to King Solomon'; by Abe Selig; Jerusalem Post, 23 February 2010; at
  157. Garfinkel, Yossi; Ganor, Sa'ar; Hasel, Michael (19 April 2012). "Journal 124: Khirbat Qeiyafa preliminary report". Hadashot Arkheologiyot: Excavations and Surveys in Israel. Israel Antiquities Authority. Archived from the original on 23 June 2012. Retrieved 12 June 2018.
  158. Finkelstein, Israel; Fantalkin, Alexander (May 2012). "Khirbet Qeiyafa: an unsensational archaeological and historical interpretation" (PDF). Tel Aviv. 39: 38–63. doi:10.1179/033443512x13226621280507. Retrieved 12 June 2018.
  159. Faust & Sapir 2018.
  160. Proof Of King David?
  161. The Sherlock Holmes Book: Big Ideas Simply Explained. Dorling Kindersley. 1 October 2015. ISBN 978-0-24124833-1. Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 12 February 2018 – via Google Books.
  162. O'Kane, Martin (1999). "The Biblical King David and His Artistic and Literary Afterlives". In Exum, Jo Cheryl (ed.). Beyond the Biblical Horizon: The Bible and the Arts. p. 86. ISBN 978-9004112902. Retrieved 15 August 2015.
  163. Gilbert, Matthew (3 October 2015). "'The Secret Chord' by Geraldine Brooks". The Boston Globe. Archived from the original on 5 October 2015. Retrieved 4 October 2015.
  164. Hoffman, Alice (28 September 2015). "Geraldine Brooks reimagines King David's life in 'The Secret Chord'". The Washington Post. Archived from the original on 30 March 2018. Retrieved 29 March 2018.
  165. "Book review: The Anointed, by Michael Arditti". www.scotsman.com (in ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ). 2020-04-14. Retrieved 2022-09-01.
  166. "The Anointed by Michael Arditti — a David less divine". Financial Times. 2020-05-08. Retrieved 2022-09-01.
  167. Burnette-Bletsch, Rhonda (12 September 2016). The Bible in Motion: A Handbook of the Bible and Its Reception in Film. Walter de Gruyter GmbH & Co KG. ISBN 9781614513261. Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 2 September 2018 – via Google Books.
  168. Roberts, Jerry (5 June 2009). Encyclopedia of Television Film Directors. Scarecrow Press. p. 368. ISBN 9780810863781. Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 14 February 2018 – via Google Books.
  169. Richards, Jeffrey (1 September 2008). Hollywood's Ancient Worlds. A&C Black. p. 168. ISBN 9781847250070. Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 14 February 2018 – via Google Books.
  170. "David, My David". Forward. 26 March 2009. Archived from the original on 15 February 2018. Retrieved 14 February 2018.
  171. "Battles BC". History. Archived from the original on 2010-02-07.
  172. "King David - Record TV Network" Archived 2014-06-18 at the Wayback Machine.. recordtvnetwork.com.
  173. "Texto bíblico de 'Rei Davi' bate a luxúria de 'As Brasileiras'".
  174. Anthony Boden, ed. (5 July 2017). "Awfull Majestie". Thomas Tomkins: The Last Elizabethan. Taylor & Francis. ISBN 9781351539166.
  175. "G. F. Handel's Compositions". The Handel Institute. Archived from the original on 24 September 2013. Retrieved 28 September 2013.
  176. Peter Gradenwitz (June 2, 1954). "'David,' Milhaud's Opera Linking Events Of Bible With Today, Bows in Jerusalem". The New York Times. p. 38.
  177. Rogovoy, Seth (24 November 2009). Bob Dylan: Prophet, Mystic, Poet. Simon & Schuster. p. 237. ISBN 978-1-41655983-2. Archived from the original on 11 October 2020. Retrieved 14 February 2018 – via Google Books.
  178. "Mad About You". Sting.com. Archived from the original on 27 March 2017. Retrieved 26 March 2017.
  179. "Lyrics Database". Little Feat website. Archived from the original on 2016-03-04. Retrieved 2017-07-11.
  180. Mikkelson, David (29 September 2007). "Four Kings in Deck of Cards". Snopes. Archived from the original on 2021-11-19. Retrieved 2009-07-16.
  181. Madore, David. "Courts on playing cards". Archived from the original on 2012-02-08.

ਸਰੋਤ

ਸੋਧੋ

ਹੋਰ ਪੜ੍ਹਨਾ

ਸੋਧੋ

ਬਾਹਰੀ ਲਿੰਕ

ਸੋਧੋ


ਹਵਾਲੇ ਵਿੱਚ ਗ਼ਲਤੀ:<ref> tags exist for a group named "lower-alpha", but no corresponding <references group="lower-alpha"/> tag was found