ਹਾਈਡਰੋਜਨ
(ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਤੋਂ ਰੀਡਿਰੈਕਟ)
ਹਾਈਡਰੋਜਨ (ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ: Hydrogen) ਇੱਕ ਰਸਾਇਣਕ ਤੱਤ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣੂ-ਅੰਕ 1 ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਦਾ ਨਿਸ਼ਾਨ H ਹੈ। ਆਮ ਤਾਪਮਾਨ ਅਤੇ ਦਬਾਅ ਤੇ ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਇੱਕ ਬੇਰੰਗ, ਗੰਧਹੀਣ, ਅਧਾਤੀ, ਬੇਸੁਆਦਾ, ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਅੱਗ ਲੱਗਣ ਵਾਲਾ ਤੱਤ ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਅਣੂਦਾਰ ਫ਼ਾਰਮੂਲਾ H2 ਹੈ। ਇਸ ਦਾ ਪ੍ਰਮਾਣੂ-ਭਾਰ 1.0079 4 amu ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਸਭ ਤੋਂ ਹਲਕਾ ਤੱਤ ਹੈ। ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਮਿਲਣ ਵਾਲਾ ਰਸਾਇਣਕ ਤੱਤ ਹੈ, ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੇ ਪ੍ਰਮਾਣੂ-ਭਾਰ ਵਿੱਚੋਂ 75% ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਹੈ। ਇਸ ਦੀ ਖੋਜ ਹੈਨਰੀ ਕੇਵਨਡਿਸ਼ ਨੇ ਕੀਤੀ।

ਹਾਈਡਰੋਜਨ | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1H
| |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
ਦਿੱਖ | |||||||||||||||||||||||||
ਰੰਗਹੀਨ ਗੈਸ![]() ਪਲਾਜ਼ਾ ਅਵਸਥਾ 'ਚ ਬੈਂਗਣੀ ਰੰਗ ![]() ਸਪੈਕਟਮ ਲਾਈਨ | |||||||||||||||||||||||||
ਆਮ ਲੱਛਣ | |||||||||||||||||||||||||
ਨਾਂ, ਨਿਸ਼ਾਨ, ਅੰਕ | ਹਾਈਡਰੋਜਨ, H, 1 | ||||||||||||||||||||||||
ਉਚਾਰਨ | /ˈhaɪdrədʒən/ | ||||||||||||||||||||||||
ਧਾਤ ਸ਼੍ਰੇਣੀ | diatomic nonmetal could be considered metalloid | ||||||||||||||||||||||||
ਸਮੂਹ, ਪੀਰੀਅਡ, ਬਲਾਕ | 1, 1, s | ||||||||||||||||||||||||
ਮਿਆਰੀ ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਭਾਰ | (1.00784–1.00811)[1] | ||||||||||||||||||||||||
ਬਿਜਲਾਣੂ ਬਣਤਰ | 1s1 1 | ||||||||||||||||||||||||
History | |||||||||||||||||||||||||
ਖੋਜ | ਹੈਨਰੀ ਕੈਵਨਡਿਸ਼[2][3] (1766) | ||||||||||||||||||||||||
ਇਸ ਵੱਲੋਂ ਨਾਂ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ | ਅੰਟੋਇਨੇ ਲਾਵੋਓਸਰ[4] (1783) | ||||||||||||||||||||||||
ਭੌਤਿਕੀ ਲੱਛਣ | |||||||||||||||||||||||||
colorless | |||||||||||||||||||||||||
ਅਵਸਥਾ | gas | ||||||||||||||||||||||||
ਘਣਤਾ | (0 °C, 101.325 ਪਾਸਕਲ) 0.08988 g/L | ||||||||||||||||||||||||
ਪਿ.ਦ. 'ਤੇ ਤਰਲ ਦਾ ਸੰਘਣਾਪਣ | 0.07 ਗ੍ਰਾਮ·ਸਮ−3 | ||||||||||||||||||||||||
[[ਉਬਾਲ ਦਰਜਾ|ਉਃ ਦਃ] 'ਤੇ ਤਰਲ ਦਾ ਸੰਘਣਾਪਣ | 0.07099 ਗ੍ਰਾਮ·ਸਮ−3 | ||||||||||||||||||||||||
ਪਿਘਲਣ ਦਰਜਾ | 13.99 K, −259.16 °C, −434.49 °F | ||||||||||||||||||||||||
ਉਬਾਲ ਦਰਜਾ | 20.271 K, −252.879 °C, −423.182 °F | ||||||||||||||||||||||||
ਤੀਹਰਾ ਦਰਜਾ | 13.8033 K (-259°C), 7.041 kPa | ||||||||||||||||||||||||
ਨਾਜ਼ਕ ਦਰਜਾ | 32.938 K, 1.2858 MPa | ||||||||||||||||||||||||
ਇਕਰੂਪਤਾ ਦੀ ਤਪਸ਼ | (H2) 0.117 kJ·mol−1 | ||||||||||||||||||||||||
Heat of | (H2) 0.904 kJ·mol−1 | ||||||||||||||||||||||||
Molar heat capacity | (H2) 28.836 J·mol−1·K−1 | ||||||||||||||||||||||||
pressure | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
ਪ੍ਰਮਾਣੂ ਲੱਛਣ | |||||||||||||||||||||||||
ਆਕਸੀਕਰਨ ਅਵਸਥਾਵਾਂ | −1, +1 ((ਇਕ ਅੈਮਫੋਟੇਰਿਸਮ ਆਕਸਾਈਡ)) | ||||||||||||||||||||||||
ਇਲੈਕਟ੍ਰੋਨੈਗੇਟਿਵਟੀ | 2.20 (ਪੋਲਿੰਗ ਸਕੇਲ) | ||||||||||||||||||||||||
energies | 1st: {{{ਪਹਿਲੀ ਆਇਓਨਾਈਜ਼ੇਸ਼ਨ ਊਰਜਾ}}} ਕਿਲੋਜੂਲ·ਮੋਲ−1 | ||||||||||||||||||||||||
ਸਹਿ-ਸੰਯੋਜਕ ਅਰਧ-ਵਿਆਸ | 31±5 pm | ||||||||||||||||||||||||
ਵਾਨ ਦਰ ਵਾਲਸ ਅਰਧ-ਵਿਆਸ | 120 pm | ||||||||||||||||||||||||
ਨਿੱਕ-ਸੁੱਕ | |||||||||||||||||||||||||
ਬਲੌਰੀ ਬਣਤਰ | hexagonal | ||||||||||||||||||||||||
Magnetic ordering | ਪ੍ਰਤੀ ਚੁੰਬਕੀ[5] | ||||||||||||||||||||||||
ਤਾਪ ਚਾਲਕਤਾ | 0.1805 W·m−੧·K−੧ | ||||||||||||||||||||||||
ਅਵਾਜ਼ ਦੀ ਗਤੀ | 1310 m·s−੧ | ||||||||||||||||||||||||
CAS ਇੰਦਰਾਜ ਸੰਖਿਆ | 1333-74-0 | ||||||||||||||||||||||||
ਸਭ ਤੋਂ ਸਥਿਰ ਆਈਸੋਟੋਪ | |||||||||||||||||||||||||
Main article: ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਦੇ ਆਇਸੋਟੋਪ | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
ਉਤਪਤੀ ਸੋਧੋ
ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਦੀ ਮੂਲ ਰੂਪ ਉਤਪਤੀ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸੇ ਕਾਰਨ ਕਰਕੇ ਇਸਦਾ ਨਾਂ ਯੂਨਾਨੀ ਭਾਸ਼ਾ ਦੇ ਦੋ ਅੱਖਰਾਂ– ਹਾਈਡਰੋ ਮਤਲਬ ਪਾਣੀ ਤੇ ਜੀਨ ਮਤਲਬ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾ; ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸਦਾ ਪੂਰਾ ਮਤਲਬ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਪੈਦਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ।
ਇਤਿਹਾਸ ਸੋਧੋ
ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੋਧੋ
ਭੌਤਿਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੋਧੋ
ਰਸਾਇਣਕ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ਤਾ ਸੋਧੋ
ਨਿਰਮਾਣ ਸੋਧੋ
ਵਰਤੋਂ ਸੋਧੋ
ਇਹ ਵੀ ਦੇਖੋ ਸੋਧੋ
ਬਾਹਰੀ ਕੜੀਆਂ ਸੋਧੋ
- ਪਟਰੋਲ ਦੇ ਬੁਹਰਾਨ ਦਾ ਹੱਲ, ਹਾਈਡਰੋਜਨ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀ ਕਾਰ ਬਣ ਗਈ Archived 2016-03-10 at the Wayback Machine.
- The Truth About Hydrogen; Popular Mechanics Archived 2007-05-22 at the Wayback Machine.
- Basic Hydrogen Calculations of Quantum Mechanics Archived 2006-06-12 at the Wayback Machine.
- National Hydrogen Association Archived 2009-03-12 at the Wayback Machine.
- Hydrogen phase diagram
- RIKEN Beam Science Laboratory, Japan — Heavy hydrogen research Archived 2007-08-03 at the Wayback Machine.
- Wavefunction of hydrogen
- Zinc Powder Will Drive your Hydrogen Car
- ↑ Standard Atomic Weights 2013. Commission on Isotopic Abundances and Atomic Weights
- ↑ "Hydrogen". Van Nostrand's Encyclopedia of Chemistry. Wylie-Interscience. 2005. pp. 797–799. ISBN 0-471-61525-0.
- ↑ Emsley, John (2001). Nature's Building Blocks. Oxford: Oxford University Press. pp. 183–191. ISBN 0-19-850341-5.
- ↑ Stwertka, Albert (1996). A Guide to the Elements. Oxford University Press. pp. 16–21. ISBN 0-19-508083-1.
- ↑ "Magnetic susceptibility of the elements and inorganic compounds" (PDF). CRC Handbook of Chemistry and Physics (81st ed.). CRC Press.